Ποιος είναι ο αριθμός μαθητών που μπορεί να έχει ένα Εργαστήριο Σχεδιασμού-Τεχνολογίας;

ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΚΑΝΙΚΛΙΔΗ*

Με αυτό το άρθρο θα ήθελα να γνωστοποιήσω ένα πρόβλημα που αφορά τον Κλάδο του Σχεδιασμού και Τεχνολογίας, σε σχέση με την ασφάλεια και υγεία των μαθητών που διδάσκονται το μάθημα.

Ο τρόπος διαχωρισμού των μαθητών για να διδαχτεί ένα εργαστηριακό μάθημα αλλάζει. Από την περσινή σχολική χρονιά διαφοροποιήθηκε ο μέγιστος αριθμός στην Α` Λυκείου, καθώς τα εργαστήρια του Κλάδου «φιλοξενούσαν» μέχρι 20 μαθητές. Μετά από ανακοίνωση στα ΜΜΕ στο τέλος της τρέχουσας σχολικής χρονιάς–αποφασίστηκε από φέτος η πρακτική αύξησης μαθητών επιλεκτικά στην Α` Γυμνασίου όπου θα «φιλοξενούν» μέχρι 14 μαθητές. Με τη διαμόρφωση αυτή διαφοροποιήθηκε ο τρόπος που θα διαχωρίζονται τα τμήματα σε τρία εργαστηριακά μαθήματα: του Σχεδιασμού & Τεχνολογίας, Οικιακής Οικονομίας και Πληροφορικής. 

Η διαφοροποίηση αυτή έχει να κάνει με τη συρρίκνωση θέσεων εργασίας. Για αυτούς που διδάσκουν τα συγκεκριμένα μαθήματα, ο αριθμός των μαθητών έχει σχέση με τα επίπεδα ασφάλειας και υγείας που θα παρέχονται στους μαθητές μας. Επειδή τα εργαστήρια δεν είναι πανομοιότυπα - υπάρχουν εργαστήρια μεγάλα και μικρά, εργαστήρια με διαφορετικό εξοπλισμό και επίπλωση και με διαφορετικό «ελεύθερο εμβαδόν» για τη μετακίνηση και εμπλοκή των μαθητών και εκπαιδευτικού στην ιδιάζουσα εργαστηριακή μορφή/δομή του μαθήματος.

Ζητήσαμε από το Υπουργείο Παιδείας όπως διεξαχθεί μια έρευνα από πιστοποιημένο Λειτουργό Ασφάλειας και Υγείας του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας για να εξετάσει το θέμα. Αντί αυτού, ορίστηκε από το ΥΠΠ στις 2.12.2015  να γίνει η έρευνα από το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας και Αξιολόγησης (Κ.Ε.Ε.Α.) του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Η έρευνα έχει διεκπεραιωθεί (Μάιος 2016) αλλά δεν μας έχουν κοινοποιηθεί τα αποτελέσματα. Μεταξύ των παραγόντων που αναμέναμε να εξέταζε η έρευνα, ήταν:  

• Το επίπεδο των μαθητών σε σχέση με την κατανόηση και τήρηση των βασικών κανόνων Ασφάλειας και Υγείας σε ένα εργαστήριο.
• Το αντικείμενο που καλούνται να διδαχτούν οι μαθητές. Σύμφωνα με το Αναλυτικό Πρόγραμμα του μαθήματος υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι μαθητές πέρα από την απλή διεξαγωγή ενός πειράματος καλούνται να φέρουν εις πέρας μια κατασκευή με τη χρήση εργαλείων ή και εργαλειομηχανών.
• Άλλοι παράγοντες που μπορούν να καθορίσουν/επηρεάσουν τον μέγιστο αριθμό μαθητών στα Εργαστήρια μπορεί να έχουν να κάνουν με κανόνες πυρασφάλειας, φωτισμού, εξαερισμού, ηλεκτρικού φορτίου, επίπεδα θορύβου, ειδικών συνθηκών στο συγκεκριμένο σχολείο ή εργαστήριο κλπ.

Θεωρούμε ότι οι μελλοντικοί πολίτες αυτού του τόπου με τη σωστή προπαίδεια που προσφέραμε, καταφέρναμε και κτίζαμε εκείνη την κουλτούρα σε σχέση με την ασφάλεια και υγεία σε ένα εργαστηριακό χώρο – όπου και να υφίσταται αυτός – στο σπίτι, στο σχολείο στο πανεπιστήμιο στην εργασία ή ακόμη σε ένα εργοτάξιο.

Με βάση όλα τα πιο πάνω κάνω έκκληση στους αρμόδιους Υπηρεσιακούς του ΥΠΠ, πολιτικούς και πολιτειακούς αξιωματούχους να επανεξετάσουν την συγκεκριμένη Πολιτική και να παρακαλέσω  να υπερασπιστείτε την προσπάθεια που γίνεται για να λάβουμε κάποιες απαντήσεις:

• Γιατί το ΥΠΠ αρνείται να κοινοποιήσει το περιεχόμενο της μελέτης του Κ.Ε.Ε.Α.;
• Με βάση ποια κριτήρια εφαρμόζεται σε κάποια σχολεία;
• Με βάση ποια κριτήρια επιλέγηκε η Α` Τάξη Γυμνασίου;
• Με βάση ποια κριτήρια επιλέγηκαν τα συγκεκριμένα εργαστηριακά μαθήματα;
• Γιατί δεν έχει συγκληθεί το Κεντρικό Διοικητικό Συμβούλιο της ΟΕΛΜΕΚ να εξετάσει τη συγκεκριμένη πρακτική και να υπερασπιστεί τους Κλάδους που επηρεάζονται (ανακοινώθηκε στις 27.6.2016);
• Ποιες δυσκολίες (Ωρολόγιο Πρόγραμμα) θα επιφέρει στις Σχολικές Μονάδες αυτή η πολιτική;
• Είναι το Αναλυτικό Πρόγραμμα του μαθήματος προσαρμοσμένο για να διδάσκονται 1περίοδο για ένα τετράμηνο και 2 περιόδους για το άλλο τετράμηνο;
• Γιατί δεν ισχύει και για την Α` Λυκείου ο «μαγικός αριθμός» των 14 μαθητών;
• Σε περίπτωση ατυχήματος ποιός νομίζετε ότι θα αναλάβει το κόστος;

Προσπάθεια είναι η ευαισθητοποίηση όλων όσων νοιάζονται για την Παιδεία αυτού του τόπου είτε αυτοί είναι εκπαιδευτικοί, είτε διευθυντές σχολείων, είτε γονείς, είτε προγραμματιστές σχολείων, είτε συνδικαλιστές. Η συγκεκριμένη πολιτική του ΥΠΠ υποβαθμίζει την αξία αυτού του Γενικού Τεχνολογικού μαθήματος. Γνώμονάς μας - σε αντίθεση με το ΥΠΠ - δεν είναι η περικοπή θέσεων εργασίαςαλλά η παροχή τέτοιας ποιότητας εκπαίδευσης στους μαθητές και εκπαιδευτικούς παρέχοντάς τους ένα δημιουργικό και ευχάριστο περιβάλλον μάθησης σε συνθήκες ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ!

*Πρόεδρος Καθηγητών Σχεδιασμού και Τεχνολογίας