ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ*
Για τις συνομιλίες, ο Πρόεδρος είχε αφετηρία την προεκλογική του δέσμευση (!) για κάτι συγκεκριμένο: το όποιο σχέδιο λύσης δεν θα κινείται στην φιλοσοφία, δομή ή περιεχόμενο του Σχ. Ανάν, αλλά σε κάτι διαφορετικό και σαφώς βελτιωμένο. Περάσαμε από τις διακηρύξεις για διαγώνιες συνομιλίες (εισάγοντας Ελλάδα και Τουρκία) ώστε η Ε/κ πλευρά να γωνιάσει την Τουρκία, έλεγαν! Τελικά, η κυριαρχία μοιράστηκε εξίσου και το ψευδοκράτος μπαινοβγαίνει στα γραφεία ευρωπαίων αξιωματούχων και άλλων. Το χειρότερο, η τουρκική κατοχή και ο εποικισμός, μετεξελίχθηκαν σε διαφορά ανάμεσα στις δύο κοινότητες…. Η Τουρκία εμπλέκεται στην «διεθνή πτυχή» (ή εξωτερική) που αφορά τρίτες χώρες για να ρυθμιστεί μέσω διεθνούς διάσκεψης. Στην πραγματικότητα, η «εξωτερική πτυχή» είναι η ουσία του προβλήματος.
Παρεμπιπτόντως, οι τεκμηριωμένες και στέρεες διαφωνίες συνιστούν πολιτικά εφόδια για ένα Πρόεδρο, φτάνει να επιθυμεί να το αξιοποιήσει και όχι να τα θεωρεί αβάσιμες φοβίες. Το πρόβλημα είναι με εκείνους που προσδίδουν στην Τουρκία δικαιώματα επειδή αυτό βολεύει τις επικοινωνιακές κινήσεις εξαπάτησης που στήνονται από τώρα. Ειδικά σε σχέση με το καθεστώς των επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας σήμερα, οι κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας έπεισαν μετά το 1974 την διεθνή κοινότητα ότι η Τουρκία απώλεσε τυχόν τέτοια δικαιώματα εφόσον δεν εκπληρώνει τις ελάχιστες υποχρεώσεις της στο πλαίσιο των συμφωνιών και συνεχίζει την παράνομη κατοχή μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) την οποία δεν αναγνωρίζει καν.
Το θέμα των εγγυήσεων στην ΚΔ είχε προκύψει από το Ν. Αναστασιάδη στο Σχ. Ανάν όταν θεωρούσε τότε ότι η Τουρκία είχε «αλώβητο το επεμβατικό της δικαίωμα βάσει των συμφωνιών του 1960». Εν ολίγοις, νεκρανάστησαν τα επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας του 1960, ώστε τα επεμβατικά δικαιώματα που παραχωρούσε το Σχ. Ανάν στην Τουρκία, να εμφανιζόταν ότι δεν άλλαζαν προς το χειρότερο την κατάσταση. Σήμερα, το 2016, καθώς η Τουρκία έχει διασφαλιστεί μέσω της συγκυριαρχίας στο όποιο κράτος προκύψει, ο Αβ. Νεοφύτου πρωτοστατεί στην ίδια γραμμή προσδίδοντας επεμβατικά δικαιώματα στην Τουρκία και ΣΗΜΕΡΑ. Ο καθένας μπορεί να εκτιμήσει γιατί επιμένει σε αυτή την θέση.
Μοναδικό επιχείρημα που προβλήθηκε έκτοτε ήταν πως, χωρίς τουρκικές εγγυήσεις, αυτόματα καταργείται και η Κυπριακή Δημοκρατία! Τέτοια ανόητα επιχειρήματα προβάλλονται την στιγμή που η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης της ΚΔ είναι άλλη από την Συνθήκη Εγγυήσεων, είμαστε κράτος-μέλος της ΕΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας/ΟΗΕ επιβεβαίωσε ομόφωνα ότι η νέκρωση επί μέρους προνοιών/συμφωνιών του 1960 (π.χ. η αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από το κράτος) δεν συνιστούν κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία συνεχίζει έκτοτε να αναγνωρίζεται. Πρόσφατα εκπρόσωπος της ίδιας γραμμής προέβαλε το εξής: Στο πλαίσιο της όποιας λύσης, η διατήρηση των αγγλικών βάσεων, διασφαλίζει την μετεξέλιξη της ΚΔ. Δεν ξέρω αν με τέτοια μυαλά θα συμμεριστούν και την θέση του Ερντογάν ότι με τα επεμβατικά δικαιώματα θα μας προστατεύει από το Ισλ. Κράτος και την τρομοκρατία. Αυτό ομολογώ ότι δεν το σχολίασε ο εκπρόσωπος του Αβ. Νεοφύτου αλλά διερωτώμαι μέχρι που θα φτάσει αυτή η εθνικά επιζήμια τακτική παραπλάνησης.
Το 2004 είχε πρωτοστατήσει ο Ν. Αναστασιάδης στην … «τολμηρή» άποψη την οποία μετά υιοθέτησε και ο Αβ. Νεοφύτου που επαναλαμβάνει σήμερα. Ας ρωτήσει τον Πρόεδρο αν συνεχίζει στην ίδια γραμμή. Πάντως, ο Υπ. Εξ. της Κυβέρνησης Γ. Κασουλίδης έχει άλλη άποψη που εξέφρασε πρόσφατα, όταν αναφερόμενος στις τουρκικές εγγυήσεις επεσήμανε ότι έχουν εδώ και δεκαετίες καταρρεύσει. Δεν μπορεί η Τουρκία να έχει επεμβατικά δικαιώματα στην Κυπριακή Δημοκρατία σήμερα επειδή συμφωνήθηκε στο πλαίσιο του 1960, ενώ έκτοτε η Τουρκία έχει καταπατήσει όλες τις υποχρεώσεις της, συνεχίζει την κατοχή και τον εποικισμό στην Κυπριακή Δημοκρατία που δεν αναγνωρίζει καν.
*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) - costas.mavrides@europarl.europa.eu
