ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΛΛΟΥΡΗ*
Ας παραδεχτούμε ότι το Νέο Ωρολόγιο Πρόγραμμα της Μέσης Παιδείας, ακόμα και το τροποποιημένο που αναμένεται να τεθεί προς έγκριση αφανίζουντις Ξένες Γλώσσες. Το επιχείρημα ότι είναι μάθημα επιλογής σε κάποιους κλάδους και ότι δήθεν αναβαθμίζονται οι Ξένες Γλώσσες είναι πολύ φτωχό.
Αυτό το προτεινόμενο πρόγραμμα εξευτελίζει αφενός εμάς τους καθηγητές Ξένων Γλωσσών και αφετέρου τον κλάδο μας! Φτάνει πλέον ο εμπαιγμός. Όσα επιχειρήματα και αν παρατεθούν υπέρ της έγκρισης του νέου προγράμματος, το σίγουρο είναι ότι «αγνοούν»και είναι ασύμβατα της παραδοχής ότι η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας και ότι οι γλώσσες είναι πλέον κομμάτι της ζωής των νέων και όλων των πολιτών αυτού του τόπου. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης η απομάκρυνση των ξένων γλωσσών από το πρόγραμμα θα φάνταζε τουλάχιστον κακόγουστο αστείο και αναχρονισμός! Είτε προστεθούν ώρες σε οποιουσδήποτε άλλους κλάδους είτε όχι, τα σημερινά σχολικά αποτελέσματα δε μπορούν να διαφοροποιηθούν!Μήπως το πρόβλημα δεν εναπόκειται στο λύκειο αλλά κάπου αλλού; Ποιος ευθύνεται για την κατάντια των αποτελεσμάτων των μαθητών μας; Εμείς οι καθηγητές των ξένων γλωσσών; Εμείς που βρισκόμαστε στα σχολεία για χρόνια και δε ρωτηθήκαμε καν να παραθέσουμε τις απόψεις μας για το θέμα του ωρολόγιου προγράμματος (μόνο μετά που είχαν γίνει όλες οι προτάσεις), αλλά απλώς μας πλασάρεται ως το ιδανικότερο για το καλό της παιδείας; Το ελάχιστο τώρα που χρωστούμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας είναι να παραδεχτούμε ότι το Εκπαιδευτικό μας σύστημα νοσεί.Και ποιος ευθύνεται; Πάντως σίγουρα όχι οι καθηγητές ξένων γλωσσών!
Όταν έφυγα για σπουδές (Διοίκηση Επιχειρήσεων) από την Κύπρο πριν από κάποια χρόνια και βρέθηκα σε ένα περιβάλλον πολυπολιτισμικό και πολυγλωσσικό, τότε αντιλήφθηκα πόσο η εκμάθηση ξένων γλωσσών και η επικοινωνία μου με αλλόγλωσσους διεύρυνε τους ορίζοντές μου. Περήφανα το γράφω ότι σπούδασα τέσσερις ξένες γλώσσες και δε μετάνιωσα καθόλου για την αλλαγή που τόλμησα να κάνω, ΤΟΤΕ που όλοι σπούδαζαν σε κλάδους συναφείς με την οικονομία και τον τουρισμό! Μετά από δέκα χρόνια που επαναπατρίστηκα, τα πράγματα είχαν αλλάξει με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οπουδήποτε στην Κύπρο ή στην Ευρώπη μπορώ να χρησιμοποιήσω και τις τέσσερις αυτές γλώσσες! Με τον τρόπο αυτό δε γινόμαστε όλοι των γλωσσών ΠΡΕΣΒΕΙΣ της Κύπρου και του πολιτισμού μας;
Στο σημείο αυτό θέλω να ρωτήσω όλους τους ειδήμονες της παιδείας αν προβληματίστηκαν καθόλου για το γεγονός ότι η Κύπρος είναι τουριστικός προορισμός και όχι μόνο. Τα παιδιά μας ΠΡΕΠΕΙ να μαθαίνουν ξένες γλώσσες γιατί πρώτον το απαιτούν οι ανάγκες του τουρισμού και δεύτερον γιατί η Κύπρος του 2015 είναι μια πολυπολιτισμική και πολυγλωσσική κοινωνία που απαιτεί τη συμβίωση μας με αλλόγλωσσους. Γιατί λοιπόν ο κλάδος ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, όπως τον ονομάζουν στο νέο ωρολόγιο πρόγραμμα, έχει ΜΟΝΟ μια γλώσσα υποχρεωτική; Γιατί παραγκωνίζονται οι άλλες ξένες γλώσσες από την πρώτη λυκείου;Που στέκονται τα τούρκικα που είναι μια από τις δύο επίσημες γλώσσες της Κυπριακής Δημοκρατίας; Σας υπενθυμίζω ότι, ακόμα και εκεί στις κατεχόμενες περιοχές, τα ελληνικά διδάσκονται σε πιλοτικό πρόγραμμα από την πρώτη γυμνασίου!Γιατί από το 2002 γιορτάζουμε στα σχολεία μας στα τέλη Σεπτεμβρίου την ημέρα Γλωσσών; Γιατί προσπαθούσαμε να διαφωτίσουμε τους νέους μας για θέματα ΠΟΛΥΓΛΩΣΣΙΑΣ και ΠΟΛΥΠΟΛΥΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ; Γιατί αναλαμβάναμε τη διεκπεραίωση τέτοιων εκδηλώσεων; Ίσως κάποιοι τελικά να πίστεψαν ότι ήμασταν οι παρείσακτοι στο ωρολόγιο πρόγραμμα και δυσκολεύαμε άλλες ειδικότητες και έπρεπε να μας περιθωριοποιήσουν; Μην ξεχνάτε όμως ότι ήμασταν αυτοί που για τη δουλειά μας διδάσκαμε ακόμα και σε εφτά σχολεία την εβδομάδα για να καλύψουμε τις ώρες μας!!!
Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι παιδεία δεν είναι αυτό που εμείς σήμερα στην Κύπρο ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι διαφυλάττουμε. Κάποιοι από εμάς είχαμε την τύχη να διδάξουμε σε σχολεία άλλων χωρών και δεν είχαμε συναντήσει τέτοια κατάντια κατ’ ουδένα λόγο. Δεν είδαμε συμφέροντα! Είχαμε αξιοπρέπεια! Επιστρέψαμε στην Κύπρο για να προσφέρουμε στον τόπο μας αλλά δυστυχώς χάσαμε ακόμη κι αυτή. Επιτρέψτε μας τουλάχιστον να κρατήσουμε όση μας απόμεινε!
*Καθηγητής Ξένων Γλωσσών
