ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ*
Η ειδική εκπαίδευση στην Κύπρο βασίστηκε για χρόνια πάνω σε μία νομοθεσία η οποία σήμερα κρίνεται ως ανεπαρκής. Η Κυβέρνηση κάλεσε εμπειρογνώμονες από την ΕΕ, προκειμένου να επικαιροποιήσει τόσο τη νομοθεσία όσο και την πολιτική που ακολουθεί στο θέμα. Παράλληλα τρέχει μία διαβούλευση η οποία σκοπό έχει να εντοπίσει ανάγκες μέσα από τις εισηγήσεις όλων των εμπλεκομένων. Ζητούμενο είναι να θεσπιστεί μία νέα νομοθεσία σύγχρονη που να ανταποκρίνεται στην κυπριακή πραγματικότητα, αλλά και σύμφωνη με τις διεθνείς υποχρεώσεις και ψηφίσματα που υιοθέτησε η Κυπριακή Δημοκρατία. Η Βουλή πιέζει με τους δικούς της τρόπους τη σύντομη ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας.
Είναι ευρέως γνωστό ότι ο τρόπος με τον οποίο λειτούργησε μέχρι σήμερα η ειδική εκπαίδευση ξέφευγε από τον αρχικό σκοπό της νομοθεσίας, που ήταν το να προσφερθεί στο άτομο με ειδικές ανάγκες εξατομικευμένη εκπαίδευση, ώστε να αναπτύξει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις δυνατότητές του, ενώ, παράλληλα, το άτομο αυτό θα βρίσκεται στο μικτό περιβάλλον της τάξης. Είναι επίσης θλιβερό το γεγονός ότι στο τέλος επικράτησαν συνδικαλιστικές και άλλες προθέσεις οι οποίες εκλαμβάνουν την ειδική εκπαίδευση ως ευκαιρία να εργοδοτηθούν άτομα τα οποία δεν έχουν να κάνουν με τις εξειδικευμένες ικανότητες. Μάλιστα, σε επίπεδο τοπικών αρχών ή σχολικών εφοριών παρατηρούμε συχνά το φαινόμενο να επιβάλλουν το συνοδό.
Στις διαπραγματεύσεις που γίνονται αυτή την ώρα μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Συνδικαλιστικών Οργανώσεων θέλω να πιστεύω ότι η ειδική εκπαίδευση δε θα καταστεί θύμα των εργασιακών κλασσικών θέσεων. Θέλω να πιστεύω ότι γίνεται σεβαστό και αποδεκτό απ’ όλους ότι οι ανάγκες που πραγματικά υπάρχουν στην ειδική εκπαίδευση αφορούν εξειδικευμένες ειδικότητες και ως τέτοιες θα πρέπει να καλύπτονται. Επίσης θέλω να πιστεύω ότι σε καμία πρόταση κανενός εμπλεκομένου δεν τίθεται θέμα περικοπών στις θέσεις της ειδικής εκπαίδευσης. Αυτό σίγουρα δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εξορθολογήσουμε τον τρόπο λειτουργίας της ειδικής εκπαίδευσης. Ο εξορθολογισμός θα είναι προς όφελος των ατόμων με ειδικές ανάγκες, ώστε πάντα μέσω της ειδικής εκπαίδευσης το άτομο να αναπτύξει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τις ικανότητές του, προκειμένου να το καταστήσει κοινωνικά αυτάρκες, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε αυτές τις ανάγκες απλά ως ανάγκες φροντίδας.
*Πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής
