ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΑΛΙΑΔΩΡΟΥ*
1974-2014: Σαράντα χρόνια η πατρίδα μας είναι ημικατεχόμενη. Σαράντα χρόνια και το Ελληνικό Γυμνάσιο Κερύνειας, το Ελληνικό Γυμνάσιο Μόρφου, το Ελληνικό Γυμνάσιο Λαπήθου, το Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου και τόσα άλλα, έχουν σιγήσει και έχουν σβήσει ως φάροι της ελληνικής παιδείας.
Χρέος των εκπαιδευτικών μας είναι να επανασυνδέσουν τους νέους μας με την κατεχόμενη γη μας, με τη γη των γονιών τους, των παππούδων τους, τη γη των ηρώων και των μαρτύρων μας. Δυστυχώς ακούμε πολλούς μαθητές μας, που η καταγωγή τους είναι από την Κερύνεια, τη Λάπηθο, τη Μόρφου, την Καρπασία, την Αμμόχωστο, να δηλώνουν ότι είναι από το Στρόβολο, τη Λινόπετρα, την Ανθούπολη και γενικότερα από περιοχές της ελεύθερης Κύπρου.
Το λανθασμένο και επικίνδυνο αυτό γεγονός μπορεί να είναι αποτέλεσμα των 40 χρόνων που πέρασαν από το πικρό έτος της έναρξης της προσφυγιάς, όμως, δεν είναι μόνο η χρονική απόσταση που οδήγησε στην απώλεια της μνήμης της κατεχόμενης μας γης. Είναι αποτέλεσμα και των πολιτικών που ακολουθήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Πολιτικές οι οποίες συνειδητά ή ασυνείδητα οδηγούσαν στην αποκοπή των νέων μας από τον ομφάλιο λώρο που τους ένωνε με τις κατεχόμενες περιοχές μας.
Ας αναλογιστούμε ότι οι πρόγονοί μας έζησαν για 800 χρόνια σκλάβοι, κάτω από ποικίλους κατακτητές και όμως κράτησαν την ελληνική τους συνείδηση και την ελληνική τους ταυτότητα και για αυτό επιβίωσαν. Όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά και όταν σήμανε η ώρα, τη δεκαετία του 1950, έγιναν ολοκαύτωμα για το πάθος και τον πόθο της ελευθερίας.
Παραφράζοντας τον μεγάλο ποιητή μας, Κωστή Παλαμά, θα μπορούσαμε να κάνουμε τους νέους μας κοινωνούς των στίχων:
«Το σπίτι που γεννήθηκαν οι γονείς και οι παππούδες μας κι ας το πατούν οι ξένοι,
στοιχειό είναι και με προσκαλεί ψυχή, και με προσμένει».
Το Σχολείο, η Παιδεία, οι εκπαιδευτικοί μας μαζί με τους γονείς έχουμε χρέος να επανασυνδέσουμε τους νέους μας με την κατεχόμενη γη μας. Σαράντα χρόνια μετά την έναρξη της κατοχής το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» πρέπει από σύνθημα να μετατραπεί σε πράξη και βίωμα.
Η Κίνηση Καθηγητών «ΑΛΛΑΓΗ» υπηρετώντας το χρέος αυτό διοργανώνει την αποψινή μας εκδήλωση, η οποία είναι αφιερωμένη σε δυο πόλεις μας. Στη Λευκωσία, τη μόνη πρωτεύουσα, η οποία παραμένει ακόμη μοιρασμένη στα δύο και στη θαλασσοφίλητη Αμμόχωστο, την αγαπημένη πόλη του Ευαγόρα.
Εκφράζουμε τις θερμές μας ευχαριστίες στον Υπουργό Άμυνας φίλο Χριστόφορο Φωκαϊδη που έθεσε υπό την αιγίδα του την εκδήλωσή μας. Μια παιδεία με εθνικούς στόχους, που θα μπολιάζει τους νέους μας με την αγάπη στην ελευθερία και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, είναι η καλύτερη δεξαμενή για την Εθνική μας Φρουρά.
Θερμά ευχαριστούμε τους δύο Δημάρχους μας, τον Κωνσταντίνο Γιωρκάτζη και τον Αλέξη Γαλανό που θα μας μεταφέρουν την ψυχή και τον παλμό της ημικατεχόμενης Λευκωσίας και της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Ευχαριστίες εκφράζουμε στη χορωδία της ΠΑΣΥΔΥ και την κ. Μάρω Μήτσα, οι οποίοι με προθυμία ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας να συμμετέχουν στην εκδήλωσή μας.
Τέλος ευχαριστώ όλους τους συνεργάτες στην Επαρχιακή Επιτροπή της «ΑΛΛΑΓΗΣ» Λευκωσίας και ιδιαίτερα την συνάδελφο Μαρία Μορφή, οι οποίοι εργάστηκαν για τη διοργάνωση της αποψινής εκδήλωσης και όλους εσάς που μας τιμάτε με την εδώ παρουσία σας.
Κλείνοντας ως «ΑΛΛΑΓΗ» συγχαίρουμε τα δεκάδες σχολεία μας και τους εκατοντάδες εκπαιδευτικούς μας που με εξαιρετικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες επανέφεραν και πάλι την κατεχόμενή μας Γη στο σχολικό προσκήνιο και προσπάθησαν να μεταλαμπαδεύσουν στους μαθητές και τις μαθήτριες μας την αγάπη για τα κατεχόμενα εδάφη μας.
*Χαιρετισμός του προέδρου της «Αλλαγής» σε εκδήλωση της «Αλλαγής» για τα σαράντα χρόνια κατοχής που έγινε στις 26 Νοεμβρίου στο Οίκημα των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ.
