Σε μία ελίτ με αίσθημα εθνικισμού


ΤΟΥ ΠΕΤΡΗ ΠΕΤΡΗ*

«Μπορεί να έχουμε έρθει όλοι με διαφορετικά καράβια, αλλά είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα τώρα.» (Martin Luther) Ξεκινώντας με αυτή τη φράση σίγουρα αντιλαμβάνεται κανείς πως το αίσθημα του ρατσισμού και οι όλες ξεπερασμένες αντιλήψεις επιβάλλεται να εξαλειφθούν. Δράττομαι της ευκαιρίας λοιπόν, από τα πρόσφατα γεγονότα που έλαβαν χώρα στη Λεμεσό, από ένα ξέσπασμα εθνικισμού και βαρβαρότητας. Σίγουρα, όλοι πορευόμαστε στον ίδιο δρόμο, με πρωταρχικό μέλημα την επιθυμητή λύση για την Kύπρο μας. Μία λύση η οποία έγκειται πρώτα στα χέρια μας και έπειτα στους γραβατομένους κύριους και τις ατέλειωτες συζητήσεις τους.

Εμείς πρέπει να υποδείξουμε πως με αρετή και γνώση θα δώσουμε τα ηνία στις επόμενες γενιές. Με την διαστρέβλωση όμως των όρων εθνισμού, πατριωτισμού και εθνικισμού ίσως να μην φτάνουμε στην επιθυμητή επίλυση του κυπριακού προβλήματος αλλά να δημιουργείται μία θολοκουλτούρα.  Με το αίσθημα του εθνικισμού που αντιπροσωπεύει την απολύτως επιθετική καχυποψία, είναι μία απολύτως οπισθοδρομική ενέργεια που μας θυμίζει αιώνες με πέτρες και ρόπαλα. Κάλλιστα, φυσιολογικό είναι το αίσθημα του εθνισμού, το οποίο αντιπροσωπεύει την νόμιμη διεκδίκηση της συλλογικής αξιοπρέπειας μακριά από τις διάφορες ακραίες ενέργειες, πετυχαίνοντας τον επιθυμητό στόχο. Εθνισμό, τον οποίο ο καθένας μας, πολύ ή λίγο διακατέχει και με συλλογισμό και γνώση της ιστορίας του τόπου του, συνεχίζει να αντιμάχεται για την παρακαταθήκη των προγόνων του.

Καταλήγοντας, οι ξεπερασμένες αντιλήψεις των εθνικιστών δεν μας φέρνουν άσπρη μέρα αλλά αμαυρώνουν και βραχυκυκλώνουν ολοένα και περισσότερο την ιστορία αυτού του τόπου με μία πληθώρα ακραίων ενεργειών. Όλοι ανεξαιρέτως θέλουμε το καλό αυτής της γης και την επιθυμητή λύση των τόσων χρόνων. Πρέπει επίσης να αποδεχθούμε την κοινή συμβίωση και με άτομα διαφορετικής φυλής και θρησκείας. Ας μην ξεχνάμε βέβαια πως τόσα χρόνια, συμβιώνουμε με Αρμένιους, Λατίνους και Μαρωνίτες οι όποιοι είναι ενεργά ενταγμένοι στο ευρύ κοινωνικό σύνολο και προσπαθούν και αυτοί για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Επίσης άξιο αναφοράς είναι ότι εκτελούν κανονικά και στρατιωτική θητεία που φέρει ύψιστης μορφής ανάγκη για το τόπο μας.

Τέλος, αποτελεί αδήριτη ανάγκη να διαμορφώσουμε τα θέλω και τα ιδεώδη μας σε αυτή τη κοινωνία για μία αποτελεσματική συμβίωση. Θα ήθελα να κλείσω και να αφήσω την δική σας συνείδηση, να αντιληφθεί ποια ορθή εκ του ασφαλούς ελίτ τελικά πρέπει να δημιουργήσουμε με μία φράση του Σαρλ Ντε Γκωλ «Πατριωτισμός είναι όταν η αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους έρχεται πρώτη. Εθνικισμός είναι όταν το μίσος για τους άλλους έρχεται πρώτο.»

*Φοιτητής Δημοσιογραφίας

Πανεπιστήμιο Frederick




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










912