ΤΟΥ ΦΙΛΙΟΥ ΦΥΛΑΚΤΟΥ*
Ένα πρόβλημα που είναι διαχειρίσιμο αντί να το επιλύουμε και να το αντιμετωπίζουμε με έγκαιρη παρέμβαση, το βάζουμε στο περιθώριο ή το σκουπίζουμε κάτω από το χαλί; Μετά, κατόπιν εορτής, τρέχουμε να το μαζέψουμε;
Ο πιο πάνω προβληματισμός ταιριάζει απόλυτα στη στρέβλωση, στον παραλογισμό, στην παρατυπία, στο σκάνδαλο που επισυμβαίνει στην Εκπαίδευση εδώ και μερικά χρόνια, με την ανοχή του Υπουργείου Παιδείας και τη σιωπή όλων όσων το γνώριζαν ή το γνωρίζουν. ‘Όταν χίλια (1000), περίπου, παιδιά της Γ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου εντοπίζονται και κατατάσσονται κάθε χρόνο στις ομάδες με μεγάλη πιθανότητα να παραμείνουν γλωσσικά και μαθηματικά αναλφάβητα και το Υπουργείο σφυρίζει αδιάφορα, τότε αυτό αποτελεί μια μεγάλη στρέβλωση και ένα καταστροφικό παραλογισμό. Το πιο παράδοξο και το πιο παράλογο που αποτελεί πραγματικό σκάνδαλο είναι όταν το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας με περίεργο πάθος και σθένος αποφασίζει να το «αντιμετωπίσει» χρόνια μετά.
Πώς; Παραχωρώντας χίλιες πεντακόσιες (1500) και πλέον περιόδους που αντιστοιχούν με το διορισμό εξήντα (60) και πλέον καθηγητών στο Γυμνάσιο για να εφαρμόσουν Πρόγραμμα Αλφαβητισμού. Την ίδια ώρα που στο Δημοτικό δεν τους παρέχεται ούτε ένα λεπτό στήριξης ή εξατομικευμένης παρέμβασης κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους. Η Ενισχυτική Διδασκαλία έχει καταργηθεί. Τα παιδιά αδικούνται κατάφορα με την ανοχή του Υπουργείου Παιδείας. Το Υπουργείο επιβάλλεται να δώσει εξηγήσεις και να λογοδοτήσει. Πρώτα στα ίδια τα παιδιά και ύστερα στην ίδια την πολιτεία και την κοινωνία.
Δεν χρειάζεται να είναι ειδικός κάποιος για να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν. Αυτό που θα μπορούσε με σωστό προγραμματισμό να γίνει έγκαιρα και αποτελεσματικά στο Δημοτικό, «χρειάζονται» δεκάδες καθηγητές για να το «αντιμετωπίσουν» στο Γυμνάσιο.
Αυτή είναι μια σκληρή πραγματικότητα του Εκπαιδευτικού μας Συστήματος. Μια πρόκληση που δοκιμάζει την ειλικρίνεια, την αποφασιστικότητα αλλά και τον επαγγελματισμό μας. Θα συνεχιστεί αυτή η παραδοξότητα, η αδικία για τα παιδιά;
Εκτός αν ο γλωσσικός και μαθηματικός αναλφαβητισμός των παιδιών που με έγκυρα, αξιόπιστα και επιστημονικά τεκμηριωμένα δοκίμια εντοπίζεται, με σκοπό την αποτελεσματική αντιμετώπισή του, αποτελεί, απλώς, ακόμα μια ρητορική διακήρυξη στην υπηρεσία αλλότριων σκοπιμοτήτων.
Τη σχολική χρονιά 2014-2015 περίπου οκτώ (8000) παιδιά της Γ΄ Δημοτικού συμμετείχαν στα δοκίμια Γλώσσας και Μαθηματικών για τον Αλφαβητισμό. 11,6% (930 παιδιά) καταγράφηκαν με υψηλή πιθανότητα Γλωσσικού Αναλφαβητισμού. 11.9% (950 παιδιά) με υψηλή πιθανότητα Μαθηματικού Αλφαβητισμού.
Μαθητές με ξένη υπηκοότητα παρουσιάζονται με τριπλάσιο ποσοστό από τα παιδιά με κυπριακή υπηκοότητα ως προς το ρίσκο γλωσσικού αναλφαβητισμού και διπλάσιο ποσοστό ως προς το ρίσκο μαθηματικού αναλφαβητισμού. Μαθητές που εισήλθαν στο Δημοτικό σε ηλικία μικρότερη των 6 ετών το ποσοστό συμμετοχής τους στις ομάδες ρίσκου είναι μεγαλύτερο από τα παιδιά που εισήλθαν σε ηλικία μεγαλύτερη των 6 ετών. Το Υπουργείο Παιδείας τι έχει να πει, αλήθεια, σε αυτά τα παιδιά; Να περιμένουν μέχρι το Γυμνάσιο; Ποιοι είναι οι λόγοι γι’ αυτό το σκάνδαλο; Τα παιδιά δικαιούνται ξεκάθαρη απάντηση. Υπάρχει;
Μηδενική ανοχή, πια, στις στρεβλώσεις, στους παραλογισμούς, στις παρατυπίες, στις παρανομίες, στα σκάνδαλα. Επίρριψη ευθυνών εκεί που πρέπει. Δικαίωση των ομάδων που επωμίζονται βάρη και ευθύνες που δεν τους αναλογούν. Το Υπουργείο Παιδείας να αναλάβει τις δικές του ευθύνες. Να δώσει εξηγήσεις και, ασφαλώς, λύσεις εδώ και τώρα.
*Πρόεδρος ΠΟΕΔ
