ΤΗΣ ΡΕΒΕΚΚΑΣ ΣΙΕΚΚΕΡΗ*
Σας έχει τύχει ποτέ να ονειρεύεστε με ανοιχτά τα μάτια; Τις προάλλες ονειρευόμουνα ότι ήμουνα λέει σε μια χώρα:
- Χωρίς συρματοπλέγματα και ύποπτα σχέδια για περίεργες λύσεις, σε μια χώρα χωρίς την μπότα του κατακτητή.
- Κοντά σε ανθρώπους ελεύθερους και χαμογελαστούς.
- Που κανένας δεν έβριζε κανέναν και για τίποτα και όπου τα παιδιά παρέμεναν παιδιά και ακόμα ονειρεύονταν.
- Με μια βουλή που οι νόμοι διαβάζονταν από τους βουλευτές πριν ψηφιστούν.
- Σε μια βουλή που κανένα νομοσχέδιο δεν ψηφίζονταν με γνώμονα το ατομικό ή κομματικό συμφέρον, αλλά το συμφέρον του λαού.
- Όπου οι βουλευτές έπαιρναν πρόστιμα για καταπάτηση του ορίου ταχύτητας και τα πλήρωναν σαν κύριοι, αντί να «κατσιαρίζουν τζαι πουπάνω».
- Όπου τα κόμματα έπαιρναν χορηγίες με διαφανείς διαδικασίες.
- ‘Η καλύτερα τα κόμματα γίνονταν κομμάτια και πήγαιναν στο καλό.
- ‘Η δεν έβλεπα κάθε φορά τις ίδιες φάτσες στην τηλεόραση να λένε τις ίδιες θανατηφόρες ατάκες που έλεγαν στις προηγούμενες εκλογές λες και δεν πέρασε μια μέρα.
- Όπου κουρέματα γίνονταν αυστηρά σε κουρεία ή κομμωτήρια και αφορούσαν μόνο μαλλιά και όχι καταθέσεις.
- Όπου οι τραπεζικές μηχανές δεν έδειχναν πλην στους λογαριασμούς μας από τις 10 του μηνός.
- Όταν η διεθνής τιμή του πετρελαίου έπεφτε, μειωνόταν η τιμή της βενζίνης.
- ‘Οπου οι γονείς και η κοινωνία σέβονταν τον ρόλο των καθηγητών και δεν τους έβλεπαν σαν τους χαραμοφάηδες που κάθονται τρεις μήνες.
- Όλοι σταματούσαν στο κόκκινο φανάρι της τροχαίας και δεν το θεωρούσαν ένδειξη για επαναστροφή.
- Στα φώτα του « Καλησπέρα» ένα πανάσχημο κτήριο δεν μου θύμιζε ένα πανάσχημο τραπεζικό σύστημα.
- Δεν υπήρχε η ανάγκη για Κοινοτικά Παντοπωλεία.
- Οι πολιτικοί δεν ήταν απλά πολιτικάντηδες.
- Τίποτα που αφορούσε το λαό δεν γινόταν πίσω από κλειστές πόρτες.
- Οι συγγενείς μου, όταν πέθαινα, δεν είχαν υποδείξεις από το Παθοανατομικό για ποιο Γραφείο Κηδειών να επιλέξουν για την κηδεία μου.
- Οι συμπολίτες μου δεν είχαν ανάγκη από ακουολογικά κέντρα λόγω κουφαμάρας που προκλήθηκε από αυτά που ακούνε.
- Όπου τέλειωναν τα έργα στην Πλατεία Ελευθερίας.
- Όπου οι κομματάρχες δεν με θυμούνταν κάθε πενταετία και αφού μας άδειαζαν την τσέπη προκαταβολικά με την ψήφιση διάφορων φορολογιών.
- Όπου η ΟΕΛΜΕΚ προστάτευε τους καθηγητές σαν την κόρη των οφθαλμών της και δεν τους έκανε βορά στα άγρια θηρία.
- Όπου όταν ακουστεί η λέξη «ΕΛΑ» οι άνθρωποι δεν θα πάθαιναν σύγκρυο.
- Όπου η λέξη «δεσμεύομαι» δεν σήκωνε τις τρίχες της κεφαλής ακόμα και των φαλακρών.
- Όπου στο λεξικό συνώνυμο της λέξης «δολοπλόκος» δεν θα έβρισκε κανείς τη φράση « κομματικό στέλεχος».
- Όπου δεν θα σου έπαιρναν το σπίτι αυτοί που κάποτε σου έδιναν αβέρτα δάνεια και τραπεζικές κάρτες.
- Όπου οι βόθροι είχαν απλά να κάνουν με ανθρώπινες εκκρίσεις.
- Όπου η λέξη «τιμωρία» δεν θα σου θύμιζε μια άλλη λέξη που τελειώνει σε « ….ια» και προκαλεί μειδίαμα.
Μετά από όλη αυτή την ονειροπόληση, τσουφ, άνοιξα τα μάτια μου και ταυτόχρονα μου ήρθε στο μυαλό το γνωστό σλόγκαν με μια μικρή πλην ουσιώδη διαφορά « Σκέψου το ΔΕΝ γίνεται».
*Καθηγήτρια Αγγλικών
This thread has been closed from taking new comments.