ΤΗΣ ΡΕΒΕΚΚΑΣ ΣΙΕΚΚΕΡΗ
Στη χώρα του «ποτέ» ποτέ μην πεις ποτέ. Και εξηγώ: Στην χώρα όπου ποτέ δεν θα προδίναμε αξίες και ιδανικά, ποτέ δεν θα αφήναμε ατιμώρητους κάποιους για οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη ατασθαλία, στην χώρα όπου εδώ και κάποιες δεκαετίες ακούμε πομπώδεις πολιτικούς και μη, να μιλάνε για ένα «περίφημο μαχαίρι που θα φτάσει στο κόκαλο », στη χώρα που όλοι δεσμεύονται άνευ ουσίας περί της ουσίας ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΠΟΤΕ. Γιατί το πιο πιθανό είναι αν το πεις το «ΠΟΤΕ» να χρειαστεί να αναθεωρήσεις την άποψή σου.
Βλέπουμε εδώ και κάποια χρόνια να εξανεμίζονται μαζί με τις οικονομίες των μεροκαματιάρηδων οι ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τα παιδιά τους. Βλέπουμε το καλό του συνόλου να μην υπάρχει καν σαν έννοια εκτός και αν είναι να εξυπηρετήσει κάποιο κομματικό ή ατομικό συμφέρον. Τότε θα το ανασύρουμε από τις ελληνικές καλένδες και θα το κάνουμε και παντιέρα αν χρειαστεί. Και αφού φτάσαμε και αδειάσαμε εκτός από τις τράπεζες και όλα τα ψυχικά αποθέματα του κόσμου συνεχίζουμε ακάθεκτοι το ετερόκλητο έργο μας ….. Κρατώντας το μνημόνιο υπό μάλης ξεκινούμε να καταλύουμε νευραλγικούς τομείς με το πρόσχημα της εξοικονόμησης χρημάτων και πιθανής εξόδου από το μνημόνιο. Αγγίζουμε τους τομείς της υγείας και της παιδείας , τομείς που θα έπρεπε να είναι οι τελευταίοι που θα είχαν περικοπές γιατί σε αυτούς τους δύο τομείς είναι που απόκειται το μέλλον μας ….
Αλλά με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε έμμεσα να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας απέναντι στην Τρόικα που μιλούσε για μειώσεις των δημοσίων υπαλλήλων; Με άλλο ένα από τα σχέδια που κατά καιρούς παρουσιάζουμε στον εκπαιδευτικό κόσμο κάνοντας τον το πειραματόζωο που πρέπει να τα εφαρμόζει. Είτε αυτά λέγονται «Ενιαίο Λύκειο» είτε «Νέα Αναλυτικά Προγράμματα» είτε «Πιλοτικό Σχολείο». Να μου πεις ας μην γινόμαστε άδικοι. Ας αφήσουμε χώρο για καινοτομίες στην εκπαίδευση. Ας μην καυτηριάζουμε τα πάντα. Κάποια από αυτά τα σχέδια πέτυχαν σε ένα ορισμένο βαθμό …Αλλά πάντοτε για να ξεκινήσουμε να εφαρμόζουμε άλλα σχέδια θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό δύο πράγματα. Πρωτίστως το καλό του μαθητή, το καλό του παιδιού εκείνου που πρέπει να φύγει από το δημόσιο σχολείο έχοντας τέτοια εφόδια γνώσης που θα το βοηθήσουν να διεκδικήσει μια θέση σπουδών στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και αργότερα μια θέση στην αγορά εργασίας. Γιατί κακά τα ψέματα, τα σημερινά και τα αυριανά παιδιά έχουν ένα πολύ πιο δύσκολο δρόμο μπροστά τους από ότι τα παιδιά πριν δύο και τρεις δεκαετίες. Οι χρυσές εποχές στην χώρα του ποτέ όπου όλες οι κότες γεννούσαν χρυσά αυγά και κατά ευτυχή σύμπτωση ταυτοχρόνως έχουν περάσει. Όπως δυστυχώς έχουν περάσει και οι εποχές που το φιλότιμο και η ανθρωπιά ήταν σημαία ….Μα αυτές οι τελευταίες μετά τα χαστούκια που φάγαμε τα περασμένα χρόνια επιβάλλεται να επιστρέψουν.
Στο προκείμενο λοιπόν. Στα πολύ σοβαρά θέματα της παιδείας με τις χίλιες δυό ελλείψεις σε τεχνολογικό και όχι μόνο εξοπλισμό καθώς και τα πολύ σοβαρά προβλήματα στελέχωσης των σχολείων και παραβατικότητας έρχεται να προστεθεί και η εισήγηση για Νέα Ωρολόγια Προγράμματα. Είναι με έκπληξη ίσως και μειδίαμα αν είχαμε το κέφι , που είδαμε τις εισηγήσεις της επιτροπής που ανέλαβε την εισήγηση αυτή. Το γνωμικό "Γιάννης κερνά , Γιάννης πίνει" ουδέποτε ήταν αληθέστερο. Κοιτάξετε τις ειδικότητες των μελών της επιτροπής και την αύξηση ωρών σε ορισμένα μαθήματα. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπει κανείς μείωση σε τέτοια μαθήματα όπως τα Αγγλικά και τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές σε μια παιδεία χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τώρα που διανύουμε εποχές μιας τεράστιας οικονομικής κρίσης , κάθε αλλαγή στο τομέα της παιδείας έπρεπε να έχει γνώμονα την καλύτερη κατάρτιση των παιδιών μας ,κατάρτιση που θα τους επιτρέπει να αναζητήσουν εκείνα τα προγράμματα σπουδών ή επαγγελμάτων που θα τους πάρουν μακριά από το φάσμα της ανεργίας. Είναι αδιανόητο η πρώτη γλώσσα παγκοσμίως να μην διδάσκεται όπως πρέπει μέσα στο δημόσιο σχολείο και να παραπέμπεται σε απογευματινά μαθήματα. Είναι αλήθεια ότι το μάθημα των Αγγλικών χρειάζεται περεταίρω βελτίωση με την χρήση τεχνολογίας και εργαστηριοποιήση του (δύο εισηγήσεις που έχουν περισσότερο από μία φορά δοθεί στο Υπουργείο Παιδείας χωρίς καμία ανταπόκριση ). Από την άλλη δεν μπορεί να θεωρηθεί ως βελτίωση η εισήγηση μείωσης κατά 2,5 περιόδους της διδασκαλίας του μαθήματος. Αναπόφευκτα θα επέλθει μείωση της διδακτέας ύλης και οι καθηγητές θα χάσουν το κίνητρο για καλυτέρευση αυτού που διδάσκουν όταν δουν και τον πολλαπλασιασμό των τμημάτων τους. Η παραπαιδεία θα οργιάζει καθώς το ήδη πολλαπλά τραυματισμένο δημόσιο σχολείο θα παραπαίει ανάμεσα σε ύπαρξη και ανυπαρξία.
Το ίδιο ισχύει και για μια πλειάδα άλλων μαθημάτων. Τι να πει κανείς για την μείωση των περιόδων για τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές; Μέχρι να ανάψουν όλοι οι μαθητές τον υπολογιστή τους και να μπουν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα που θα τους ζητηθεί, θα κτυπήσει το κουδούνι για την επόμενη περίοδο. Σε μια χώρα που ετοιμάζεται να εξορύξει φυσικό αέριο και να υποδεκτεί δεκάδες ξένες εταιρίες επί του εδάφους της, δίνοντας έτσι μια ευκαιρία στην ανάκαμψη της οικονομίας της επιτέλους, οι μαθητές και αυριανοί απόφοιτοι των Λυκείων θα στερούνται δύο βασικές γνώσεις για την επαγγελματική τους αποκατάσταση σε πρακτικό πλέον επίπεδο, την γνώση των Αγγλικών και των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών.
Παράδοξο δεν είναι; Ma είμαστε όπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου μας στην χώρα του ποτέ. Και στην χώρα του ποτέ, ποτέ μην λες ποτέ. Με την αρνητική έννοια δυστυχώς. Έτσι σε αυτό το καινοτόμο Ωρολόγιο Πρόγραμμα βλέπουμε μαθήματα όπως τις τέχνες, το θέατρο, την μουσική, την Φωτογραφία και πολλές ξένες γλώσσες να υποβαθμίζονται μέχρι και να εξαφανίζονται. Μαθήματα όπως η Οικιακή οικονομία και η Βιολογία που σκοπό έχουν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις των μαθητών για τον εαυτό τους και το περιβάλλον τους να μειώνονται. Ακόμα και η Τεχνολογία που βάζει τους μαθητές να σκέφτονται και να λύουν πρακτικά θέματα της καθημερινότητας τους έχει μείωση περιόδων.
Ταυτόχρονα οι εκατοντάδες συμβασιούχοι όλων των ειδικοτήτων με το φάσμα της ανεργίας να κρέμεται από πάνω τους θα πρέπει να αρκεστούν σε μερικές προφορικές δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας ότι για τουλάχιστον τα επόμενα τρία χρόνια δεν θα μείνουν άνεργοι. Οι περισσότεροι αν όχι όλοι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν παιδιά και οικογένειες, έχουν δάνεια και υποχρεώσεις και είναι σε ηλικία που θα είναι πραγματικά δύσκολο να βρουν αλλού εργασία… Το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αφήσει τις προηγούμενες δουλειές τους για να περάσουν από το πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης είναι ασήμαντο για το Υπουργείο Παιδείας.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω ότι στην χώρα του ποτέ πριν μερικά χρόνια δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει η ώρα του διορισμού σου και να μην διοριστείς, πράγμα που ήταν και αντικείμενο φθόνου από την υπόλοιπη κοινωνία. Το γεγονός ότι περίμενες στην ουρά για εικοσαετία και βάλε παραβλεπόταν. Στη χώρα του Ποτέ πολλά πράγματα επίσης αποκλειόταν ( βλέπε κλείσιμο τραπεζών, αξιόγραφα, απάτες εκατομμυρίων, Τρόικα, μνημόνια, κοινωνικά παντοπωλεία κλπ.) Ερχόμαστε όμως σήμερα να βλέπουμε όλα αυτά τα παράδοξα και να τα συζητούμε στα πηγαδάκια και στους καφέδες στα καφενεία ή στα μνημόσυνα αλλά να φοβόμαστε να πάμε ένα βήμα παραπάνω, να πούμε ένα ηχηρό «Φτάνει πια . Στη χώρα του Ποτέ, ποτέ δεν διαμαρτυρόμαστε εμείς. Πάντοτε περιμένουμε να το κάνουν οι άλλοι.
Ε, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι και αγαπητοί γονείς αυτές οι αλλαγές στο Ωρολόγιο Πρόγραμμα δεν είναι για καλό. Οδηγούν σε ένα μονολιθικό πολίτη του μέλλοντος που δεν θα είναι ικανός να χειριστεί τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις του εικοστού πρώτου αιώνα. Και αφού στην χώρα του ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΠΟΤΕ, ίσως είναι η ώρα ο καθένας από μας πάρει απάνω του το όποιο μερίδιο ευθύνης, μικρό ή μεγάλο του αναλογεί. Το να τα λέμε μεταξύ μας δεν ωφελεί. Διαμαρτυρηθείτε τώρα και πάψετε απλώς να μεμψιμοιρείτε.
*Καθηγήτρια Αγγλικών
