Στον Πρόεδρο και τα μέλη του Συμβουλίου του ΤΕΠΑΚ

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ*

Αγαπητέ Πρόεδρε, Αγαπητά Μέλη του Συμβουλίου, Αγαπητοί Συνάδελφοι,

Από τον ημερήσιο τύπο ενημερωθήκαμε ότι στο « πλαίσιο της πάγιας πρακτικής του Πανεπιστημίου να ενημερώνει τους πολίτες για την πορεία σημαντικών έργων που αναλαμβάνει» θα διοργάνωνε το Διάσκεψη Τύπου.

Κατ’ αρχήν χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία αυτή, η οποία πραγματικά εισαγάγει νέο τρόπο σκέψης και προσέγγισης στο τρόπο με τον οποίο το πανεπιστήμιο προσεγγίζει την σχέση του με την κοινωνία καθώς και την προσήλωση του στη διαφάνεια, χρηστή διοίκηση και ενημέρωση.

Δυστυχώς όμως, οφείλουμε ως ΣΑΠ-ΤΕΠΑΚ για ακόμη μια φορά να θέσουμε το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις και κατά τρόπο αντικειμενικό, ειλικρινή και με γνώμονα τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του πανεπιστημίου να ενημερώσουμε την ακαδημαϊκή κοινότητα (κάτι που δυστυχώς όφειλε να πράξει ο Πρόεδρος παρά τις επανειλημμένες μας εκκλήσεις.

Η  «πάγια πρακτική του πανεπιστημίου» δυστυχώς είναι νεοφανής. Αν πράγματι ήταν «πάγια» κ. Πρόεδρε θα έπρεπε να ενημερώσετε την κοινή γνώμη για τη σωρεία σκανδάλων και παρατυπιών τα οποία ανέδειξε η ΣΑΠ-ΤΕΠΑΚ και/ή προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ. Τουναντίον η «πάγια πρακτική»  του πανεπιστημίου (ως αυτή διαφαίνεται από τις μέχρι τώρα ενέργειες ή/και συμπεριφορές) ήταν να στοχοποιεί την ΣΑΠ-ΤΕΠΑΚ, να χαρακτηρίζει άτομα και να σπιλώνει προσωπικότητες και χαρακτήρες, να συσκέπτεται για άρση του απόρρητου το ηλ. ταχυδρομείου για εντοπισμό διαρροών και επίσης να επικοινωνεί με δημοσιογράφους για να εντοπίσει τις πηγές των «διαρροών».

1. Πόσο δόκιμο και δεοντολογικό είναι να επιβάλλεται συσκότιση στην ενημέρωση της ακαδημαϊκής κοινότητας (για θέμα το οποίο η ΣΑΠ-ΤΕΠΑΚ με κόστος είχε αναδείξει) και την ίδια στιγμή να αποφασίζεται η ενημέρωση της κοινής γνώμης;  Η παρέμβαση της ΣΑΠ-ΤΕΠΑΚ ανέδειξε το ετεροβαρές της συμφωνίας κάτι το οποίο υπέδειξε και το Υπ. Οικονομικών . Θα έπρεπε τουλάχιστον (ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού προς την ακαδημαϊκή κοινότητα) να μας ενημερώσετε προτού προχωρήσετε σε διάσκεψη τύπου. Οι ενέργειες σας ουσιαστικά καταργούν την έκκληση που απευθύνατε προ ολίγων ημερών για διάλογο και συνεργασία.
2. Σε τηλεφωνική συνομιλία που είχα με τον πρόεδρο του Συμβουλίου την προηγούμενη της δημοσιογραφικής διάσκεψης, έθεσα το θέμα απουσίας ενημέρωσης καθώς και μη πρόσκλησης μας στη δημοσιογραφική διάσκεψη, χωρίς να λάβω καμία απάντηση. Σε ερώτηση μου κατά πόσον η συμφωνία έχει επαναδιαπραγματευθεί η απάντηση ήταν ότι έχουν γίνει συζητήσεις και υπάρχει μια προφορική δέσμευση για επέκταση της συμφωνίας στα 25 χρόνια.
3. Παρευρέθηκα στην διάσκεψη ακάλεστος και έθεσα τα ίδια ερωτήματα και δημόσια. Παράλληλα εξέφρασα τη θέση ότι είναι ντροπή για την πόλη να παραμένει το κτίριο σε άθλια κατάσταση και ότι θεωρούμε άμεση και επιτακτική την ανάγκη επιδιόρθωσης του κτιρίου.

Και πάλιν καμία απάντηση δεν έλαβα για την απουσία ενημέρωσης της ακαδημαϊκής κοινότητας ούτε και για την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας. Αυτο που λέχθηκε ήταν ότι πρέπει να αρχίσουν τα έργα και στην πορεία θα γίνει η επαναδιαπραγμάτευση!

Δυστυχώς, το ερώτημα μου και τοποθέτηση μου αναγάγηκε από το Δήμαρχο ως προσπάθεια αμφισβήτηση της συνεισφοράς της πόλης, Δήμου και Δημοτών της Λεμεσού στην ίδρυση και λειτουργιά του ΤΕΠΑΚ απαριθμώντας τα κτίρια τα οποία δόθηκαν στο ΤΕΠΑΚ και την στήριξη που έλαβε από την πόλη και δημότες. ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ δεν τέθηκε από μέρους της ΣΑΠ-ΤΕΠΑΚ ια τον καθοριστικό ρόλο που είχαν οργανωμένοι φορείς και οι δημότες της Λεμεσού στην ίδρυση του πανεπιστημίου. Την ίδια στιγμή όμως θα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ την καθοριστική συμβολή των έργων αναπαλαίωσης κτιρίων από το ΤΕΠΑΚ στην αναζωογόνηση του κέντρου της πόλης. Παράλληλα η χρήση εγκαταστάσεων του Δήμου από το ΤΕΠΑΚ αποφέρει και οφέλη στο Δήμο (για παράδειγμα το ΓΣΟ το οποίο παραχωρήθηκε δωρεαν από τον ΚΟΑ στον Δήμο Λεμεσού το ενοικιάζουμε για 80,000 ετησίως). Έγινα δέκτης φραστικών επιθέσεων και προσπάθειας φίμωσης μου όταν «τόλμησα» να αντιπαραβάλω τα οφέλη για την πόλη από την λειτουργία του ΤΕΠΑΚ. Θ περίμενα τουλάχιστον μια λιγότερο παθητική στάση από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου ο οποίος τουλάχιστον θα έπρεπε να αναδείξει και την συνεισφορά του ΤΕΠΑΚ στην πόλη. Όσον αφορά την Πρύτανη αρκέστηκε να επιμένει ότι η συμφωνία που η ίδια υπέγραψε το 2009 με το Δήμο Λεμεσού για 12ετη παραχώρηση της βιβλιοθήκης ήταν προς αμοιβαίο όφελος !!! (προσφιλής πρακτική «εγώ εν τζαι….»).

1. Στα πλαίσια της «πάγιας» πρακτικής (τακτικής;) παρακαλώ τον πρόεδρο να ενημερώσει τους πολίτες της Λεμεσού (αν κρίνει σκόπιμο και την ακαδημαϊκή κοινότητα) για τα πιο κάτω σκάνδαλα και παρατυπίες (για σκοπούς συντομίας θα αναφερθώ μόνο σε μερικά – οι εκθέσεις του γενικού ελεγκτή καθώς και του εσωτερικού ελεγκτή παρέχουν πλήρη κατάλογο)

• Πλαστή εγγυητική επιστολή από εργολάβο κτιρίου «Συμεών»
• Μη παράδοση κτιρίου Συμεών (το ποίο παραμένει βαθιά εκσκαφή) και καθυστέρηση στην παραλαβή του κτιρίου «Καλυψώ»
• Ευθύνες από την ενοικίαση κτιρίων τα οποία ουδέποτε έχουν χρησιμοποιηθεί
• Επέκταση συμβολαίων ενοικίασης με επιζήμιος όρους για το πανεπιστήμιο
• Διπλοθεσία πρυτάνεως

Εύχομαι να λάβουμε κάποιες εξηγήσεις από τον Πρόεδρο οι οποίες να ξεκαθαρίσουν το θέμα και όχι να το αναγάγουν (ως η πάγια πρακτική) ως απόρροια διαπροσωπικών διαφορών, αντεγκλήσεων και σκοπιμοτήτων.

Επαναλαμβάνω ότι για οποιοδήποτε κόστος κα παρά την πολεμική που δέχεται η  ΣΑΠ-ΤΕΠΑΚ θα συνεχίσει να ενημερώνει την ακαδημαϊκή κοινότητα και να προβαίνει σε ενέργειες για την προστασία των καλώς νοούμενων συμφερόντων του πανεπιστημίου.

*Πρόεδρος ΣΑΠ/ΤΕΠΑΚ