Η Επιτροπή Συμβασιούχων-Αντικαταστατών Δασκάλων με ανακοίνωσή της εκφράζει την έντονή ανησυχία και αγανάκτησή της όσον αφορά τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της εκπαίδευσης.
Όπως αναφέρει «μετά από μία σειρά εκπτώσεων στην παιδεία, το υπουργείο έχει κατορθώσει να αφήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της Κύπρου, περίπου 70 αδιόριστους δασκάλους, παρ' όλες τις υποσχέσεις και τη σχετική συνεισφορά 0,8-2% όλων των δημοσίων υπαλλήλων για επαναδιορισμό όλων των εκτάκτων».
Και συνεχίζει:
«Είναι άξιο απορίας πώς και γιατί το Υπουργείο Παιδείας επέλεξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για να παρουσιάσει το νέο σύστημα διορισίμων. Σε μια εποχή όπου οι διορισμοί γίνονται με το σταγονόμετρο, που το κάθε σεντ ελέγχεται και πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ, το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση αποφάσισαν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από την αποψίλωση του δημόσιου σχολείου και να δώσουν ψεύτικη ελπίδα στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που θέλουν να ασκήσουν το επάγγελμα που σπούδασαν. Παρουσιάζουν το νέο σύστημα σαν τη λύση στα προβλήματα παιδείας και προσπαθούν να πείσουν πως δια μαγείας θα διοριστούν οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που περιμένουν τη σειρά τους. Αν υπάρχουν 400 συμβάσεις και 5000 δάσκαλοι στον κατάλογο, με το νέο σύστημα πάλι θα είναι διορισμένοι 400 από τους 5000 στον κατάλογο!
Σίγουρα ο κατάλογος χρειάζεται εκσυγχρονισμό, αυτή είναι μια κοινή παραδοχή. Θα πάρουμε όμως τους σημερινούς συμβασιούχους και τους αντικαταστάτες, οι οποίοι δουλεύουν και προσφέρουν όλο τους το είναι στη δημόσια εκπαίδευση, από 2 μέχρι και 10 χρόνια και να τους αναγκάσουμε να παρακάθονται σε εξετάσεις αμφισβητώντας τις ικανότητές τους και μηδενίζοντας την έως τώρα προσφορά τους; Θα διαγράψουμε την εμπειρία και την επιμόρφωσή τους, η οποία κόστισε ένα σημαντικό κονδύλι για το κράτος ή και που επωμίστηκαν οι ίδιοι, και να προτιμήσουμε να εμπιστευτούμε μιαν εξέταση η οποία αξιολογεί τις γνώσεις; Με την ίδια λογική πρέπει να αμφισβητήσουμε και τις ικανότητες των μόνιμων εκπαιδευτικών οι οποίοι έχουν 7, 8, 9 ή 10 χρόνια υπηρεσίας; Ποιο είναι το όριο για να θεωρείται κάποιος κατάλληλος δάσκαλος; Μήπως οφείλουμε να λάβουμε υπόψη μας και να αποδεχτούμε πως οι εκπαιδευτικοί που ήδη διορίστηκαν με το υφιστάμενο σύστημα και έχουν χρόνια εμπειρίας στις τάξεις είναι ήδη ότι καλύτερο μπορεί να διδάσκει στα σχολεία μας; Μήπως πρέπει να παραδεχτούμε πως αυτό το σύστημα μπορεί και πρέπει να ισχύσει για εκπαιδευτικούς οι οποίοι δεν έχουν καθόλου διδακτική εμπειρία»;
