ΤΗΕ ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ*
Ο σεβασμός στους νεκρούς είναι στοιχείο πολιτισμού που κοσμεί την ανθρωπότητα από αρχαιοτάτων χρόνων. Όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί που ήκμασαν στο παρελθόν μας συγκλονίζουν με τις συμπεριφορές τους απέναντι στους τεθνεώτες, εχθρούς και φίλους. Οι Έλληνες, οι Ετρούσκοι, οι Ασσύριοι, οι Αιγύπτιοι, οι Κινέζοι, έθαβαν με περισσή φροντίδα τους νεκρούς τους.
Το μάθημα που διδαχθήκαμε από την «Αντιγόνη» του Σοφοκλέους φωτίζει παντοτινά τον δρόμο μας.
Βεβαίως φαινόμενα ασέβειας στους νεκρούς έχουν καταγραφεί στην ιστορία ως αποκρουστικές πράξεις που αγριεύουν τις ψυχές των καλών πολιτών. Μια τέτοια πράξη είναι η μετακίνηση των οστών από ομαδικούς τάφους αγνοουμένων της τραγωδίας του 1974.
Με αφορμή το ειδεχθές έγκλημα σε βάρος αμάχων Ασσιωτών και της εν συνεχεία μετακίνησης των οστών τους από τους μαζικούς τάφους στους οποίους ετάφησαν, εγγράψαμε μετά από πολλές προσπάθειες το ζήτημα προς συζήτηση στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ( ΕΚ). Η συζήτηση έλαβε χώραν την Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015. Το ΕΚ ενέκρινε ένα πολύ ισχυρό κατά την άποψιν μου ψήφισμα το οποίο καταδικάζει ρητώς την Τουρκία για την απαράδεκτη στάση της στο θέμα των αγνοουμένων. Και μπορεί να μην περιέχει το ψήφισμα τις μαγικές λέξεις Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, αλλά λέει την Κυπριακή Δημοκρατία Κυπριακή Δημοκρατία, την κατοχή κατοχή, την «βόρεια Κύπρο» κατεχόμενα από τον τουρκικό στρατό εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα γεγονότα του 74, «τουρκική εισβολή».
Καταδικάζει απερίφραστα την Τουρκία για το ζήτημα των αγνοουμένων και ειδικά για την περίπτωση των 71 αμάχων από την Άσσια στους ομαδικούς τάφους που ανεσκάφησαν στο Ορνίθι, όπου οι Τούρκοι αφενός μετακίνησαν τα λείψανα των νεκρών για να χαθούν στοιχεία επί τη βάσει των οποίων θα μπορούσε να εξακριβωθεί ο τρόπος δολοφονίας τους και αφετέρου παρέδωσαν στους οικείους, ελάχιστα μόνο τεμάχια του σκελετού του αγαπημένου τους.
Ένα συνεχιζόμενο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, μια αισχρή και βδελυρή πράξη ασεβών. Το ζήτημα των αγνοουμένων και της εγκληματικής τουρκικής πολιτικής δεν είναι μόνο ζήτημα εγκλήματος πολέμου, δεν έχει μόνο πολιτική χροιά, έχει και τεράστια ηθική σημασία.
Όπως γράφτηκε πιο πάνω από την εποχή της «Αντιγόνη του Σοφοκλέους ως σήμερα, οι Έλληνες και ο πολιτισμένος κόσμος θεωρούμε ως ύψιστη ηθική αρχή το σεβασμό των νεκρών. Βεβαίως, η τουρκική πρακτική δεν είναι μόνο ανήθικη αλλά έχει και σκοπιμότητα. Οι Τουρκικές κατοχικές Αρχές έχουν μετακινήσει τα οστά των αγνοουμένων για να μην μπορούν να αποδειχθούν οι συνθήκες κατά τις οποίες έχασαν τη ζωή τους. Για να μην αποδειχθούν οι εν ψυχρώ δολοφονίες, που συνιστούν εγκλήματα πολέμου για τα οποία πρέπει να λογοδοτήσει ο Τουρκικός Στρατός. Γι αυτό άλλωστε η Άγκυρα αρνείται να δώσει πρόσβαση στα στρατιωτικά της αρχεία, σε συναφείς χάρτες και σε στρατιωτικές ζώνες.
Εν προκειμένω το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ξεκάθαρο: Η Τουρκία καλείται να δώσει όλες τις ανωτέρω σχετικές πληροφορίες. Διότι το ζητούμενο δεν είναι μόνο η παράδοση οστών, αλλά και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες οι αγνοούμενοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της εισβολής. Η οποία χαρακτηριστικά στο ψήφισμα του ΕΚ αναφέρεται ρητώς - πράγμα που σπάνια συμβαίνει - ως η αιτία που προκάλεσε και εξακολουθεί να διατηρεί το πρόβλημα των Ελληνοκύπριων αγνοουμένων.
Εμείς υποστηρίζουμε ότι δεν μπορούν να κλείσουν οι πληγές του 74 εάν δεν επιλυθεί και το θέμα των αγνοουμένων. Τόσο το ανθρωπιστικό όσο και το πολιτικό ζήτημα βαραίνει την Άγκυρα. Η συγκάλυψη των εγκλημάτων της δεν έχει κανένα νόημα. Όπως καλείται να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων έτσι οφείλει να συνδράμει και στην επίλυση του δράματος των αγνοουμένων.
Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συνιστά άλλο ένα εργαλείο στα χέρια της Κυβέρνησης, ακόμη ένα όπλο στη φαρέτρα της, το οποίο ελπίζουμε ότι δεν θα έχει την τύχη με τα υπόλοιπα. Ελπίζουμε δηλαδή ότι δεν θα μπει στο ράφι, ότι δεν θα παροπλιστεί και ότι δεν θα θυσιαστεί το βωμό της δημιουργίας καλού κλίματος δήθεν για την επανέναρξη των συνομιλιών, οι οποίες όμως, με τις υφιστάμενες συνθήκες δεν μπορούν να καταλήξουν σε λύση. Αλλά στη διάλυση και μόνο της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της, όπως η Τουρκία θέλει, με δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη. Και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη ατίμωση για τους αγνοουμένους μας και τους λοιπούς νεκρούς μας που έδωσαν την ζωή τους υπερασπιζόμενοι την πατρίδα. Τα όσια και τα ιερά μας. Δεν έχουμε δικαίωμα να τους ντροπιάσουμε.
Ως καταληκτικό σχόλιο θα καλούσα κι εγώ την Κυβέρνηση μας, , όπως έπραξαν και άλλοι Ευρωβουλευτές, να κυρώσει αμέσως την Σύμβαση του ΟΗΕ για την Προστασία των Βιαίως Εξαφανιζομένων. Την οποία μόνο 9 κράτη μέλη τη ΕΕ έχουν υπογράψει κι ανάμεσα τους δεν είναι η Κύπρος.
*Ευρωβουλευτού ΔΗΣΥ-ΕΛΚ
