ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ*
Είναι πια φανερό και αδιαμφισβήτητο ότι οι κοινωνικές ανάγκες, οι εσωτερικές πολιτικές αντιθέσεις, τα αλλότρια φαινόμενα που εισέδυσαν στον τόπο μας, οι ανατροπές των ιστορικών δεδομένων οδήγησαν το λαό μας σε μια άνευ προηγουμένου ηθική κατάπτωση, μια οικονομική παρακμή και μια εθνική αποδυνάμωση.
Όλα τούτα μας παγίδεψαν σε μια σειρά από πλέγματα ανασφάλειας και υποβάθμισης της αυτοεκτίμησής μας, αποφυγής της αναμέτρησης μας με τις ευθύνες που ο καθένας κουβαλά μέσα του, με αποτέλεσμα να ακυρώνουμε μια πλούσια παράδοση και μια ιστορική συνέχεια.
Η συμπεριφορά μας, υποταγή και συμβιβασμός στις οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές παγκοσμιοποιημένες συνταγές, καταντά μια παθητική και δραματική ανακολουθία της ιστορικής μας πορείας.
Διαπιστώνεται μια ισοπεδωτική εξομοίωση θύματος και θύτης, αξιοπρέπειας και ανέχειας, ποιότητας και ποσότητας, ικανότητας και ρουσφετιού. Αυτή η κατάσταση αλλοτριώνει καθημερινά το πρόσωπο της κοινωνίας μας. Το παραμορφώνει και το μεταλλάσσει. Επιβάλλει και προβάλλει πρότυπα χρησιμοθηρίας, ωφελιμισμού και ποικίλων σκοπιμοτήτων, που μόνο απομάκρυνση φέρουν από αρχές, αξίες και πανανθρώπινα νοήματα.
Η αλαζονεία, η αχαριστία, η αγνωμοσύνη είναι πια σταθερές βιωματικές λειτουργίες οι οποίες καθορίζουν την κοινωνία της χρείας, την εμπορευματοποίηση της πολιτικής, το βιασμό της λαϊκής βούλησης, τους νόμους της αγοράς και τις χρηστικές συμβάσεις σ’ ένα εξορθολογισμό της ωφελιμότητας.
Η υποταγή μας σε ψευδαισθήσεις εκμοντερνισμού μας οδήγησε σε μια άκριτη πρόσληψη και μιμητική συμπεριφορά που διαβρώνει καθημερινά τον κοινωνικό ιστό μας και εμφανίζει μια άνευ προηγουμένου, παρακμιακή περιθωριοποίηση. Αλλοτριώθηκε ο χαρακτήρας μας, συγχέουμε τον πολιτισμό με την περιφρόνηση της λαϊκής μας παράδοσης, την ψυχική καλλιέργεια με την εξειδίκευση, την πολιτική, το έλλειμμα της παιδείας με την ανικανότητά μας να αναπτύξουμε προσωπική πνευματική καλλιέργεια, την κομματική ταυτότητα και κατεπέκταση με τις κομματικές μικρότητες,.
Όλα αυτά τα συμπτώματα επιφέρουν μια μειονεξία που γεννά υπανάπτυξη και χαλάρωση ηθών, διαφθορά και θλιβερή θεσμική εξάρθρωση. Αναπτύσσονται άλλες «επιδόσεις» όπως η αναλγησία, η αλαζονεία, ο μιμιτισμός αλλά κυρίως η αχαριστία και η αλαζονική αγνωμοσύνη.
Ο σύγχρονος άνθρωπος της πατρίδας μας επιλέγει να είναι πλέον προσαρμοσμένος με το ρεύμα της εποχής, αδιαφορώντας για το χάσμα που διανοίγεται μεταξύ ηθικής και ανηθικότητας, υποχρέωσης και ασυνέπειας, ευγνωμοσύνης και αχαριστίας.
Τον πολιτισμό μας τον μετέτρεψε σε φολκλόρ, την πολιτική σε προσωπική προβολή, ανέλιξη και οικονομική επένδυση, το ρουσφέτι σε επιστήμη, τη χάρη σε αχαριστία, την προσφορά σε αντάλλαγμα, την ευγνωμοσύνη σε αγνωμοσύνη.
Ένα ψηφιδωτό ανίερων, πραγματικά, τραγικών παρεκκλίσεων που διοχετεύονται ως απωθημένα στον ασυνείδητο και κυματίζουν σαν λάβαρα θλίψης,φρίκης και απογοητευτικής δυσφήμισης της ανθρώπινης ύπαρξης.
Οι ασφαλιστικές δικλίδες της άλλοτε υγιούς κυπριακής κοινωνίας και της ανθρωπιστικής συμπεριφοράς, έχουν παραβιαστεί από το προσωπικό συμφέρον, την ιδιοτέλεια, την αχαριστία και τις μωροφιλοδοξίες «επαϊόντων» του συστήματος, οι οποίοι εν πολλοίς εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα με το ανάλογο βέβαια προσωπικό κέρδος, καθόλου ευκαταφρόνητο. Κι όμως ο κόσμος μας, ο λαός μας έχει αισθητήριο, διαθέτει ευαίσθητες κεραίες και αντιλαμβάνεται τα όσα διαδραματίζονται γύρω του και γνωρίζει πολύ καλά ότι θα έλθει ο καιρός του «θερίζειν».
Θα δώσει την πρέπουσα απάντηση όπου πρέπει και όταν χρειαστεί, όπως εξάλλου το ξαναέπραξε.
Είναι επιτακτική ανάγκη η κυπριακή κοινωνία να ωριμάσει, απαιτούνται άλλα ανθρώπινα μεγέθη, άλλη νοοτροπία, άλλες προτεραιότητες αλλά και προϋποθέσεις μιας συμπεριφοράς και μιας πνευματικής παρουσίας η οποία να πρυτανεύσει τις δύσκολες ώρες που περνά ο τόπος μας.
Οι συμπατριώτες μας ως σύνολο ας αφήσουν πίσω ανυπόληπτες συμπεριφορές. Να εκτιμούν αυτούς που αναλώνονται για το καλό της πατρίδας του. Να τιμούν τους ήρωες τους με σεβασμό και χωρίς εκπτώσεις. Να χειροκροτούν τους ταπεινούς και σεμνούς, ανιδιοτελείς πολιτικούς, εκκλησιαστικούς και πολιτισμικούς εκφραστές μιας ιδεολογίας που περιστρέφεται γύρω από το δίκαιο, τη δημοκρατία, τον ανθρωπισμό και την ιστορική μας παράδοση, την πρόοδο.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε ότι στη μακραίωνη ιστορία μας υπήρξαν άνθρωποι που θυσιάστηκαν για τούτη τη γη, έδωσαν το είναι τους, την καρδιά τους για να ζήσει αυτός ο τόπος.
Ας τους ευγνωμονούμε και ας μην τους διαψεύδουμε με την μικροψυχία και τον εγωισμό μας.
Η ευγνωμοσύνη αποτελεί οφειλόμενο χρέος προς όλους όσοι πάλεψαν για να ζήσουμε εμείς λέφτεροι, προς όλους αυτούς που σήμερα μάχονται για να διαφυλακτεί η ταυτότητά μας και η ανθρώπινη αξιοπρέπειά μας.
Η ευγνωμοσύνη πηγάζει από την καρδιά, είναι η μνήμη της καρδιάς, βαδίζει στους κτύπους της καρδιάς.
Τους αγνώμονες ας τους εξορίσουμε από τη μνήμη μας, ας τους αφήσουμε να βαδίζουν μόνοι.
Toυς αφήσαμε ήδη!
*Εκπαιδευτικός-Πολιτικός Επιστήμονας
