ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΣΗΦΙΔΗ*
(Μέρος Β τελευταίο)
Θα παραθέσω τις δικές μου θέσεις στα επιχειρήματα που ακούστηκαν στη πρόσφατη συνεδρίαση της επιτροπής παιδείας της βουλής. Τονίζω για μια ακόμη φορά πως η παρέμβαση μου αγγίζει μόνο την εκπαιδευτική διάσταση του ζητήματος.
1. «Η εισαγωγή της ψηφιοποιημένης βιβλιοθήκης Αριστοτέλης δημιουργεί μαθητές δυο ταχυτήτων, αυτής που έχουν την οικονομική δυνατότητα να την αποκτήσουν και αυτής που αδυνατούν λόγω οικονομικών δυσκολιών»
Είναι αλήθεια ότι για τους μαθητές που θα ενδιαφερθούν υπάρχει ένα κόστος της τάξης των 20 ευρώ κατά τάξη βιβλίων που θέλουν να αποκτήσουν αλλά αυτό από μόνο του μπορεί να θεωρηθεί ότι χωρίζει τους μαθητές σε κατηγορίες αφού μέχρις στιγμής δεν έχει αναφερθεί ότι παράλληλα με τα ψηφιοποιημένα βιβλία θα σταματήσει και παροχή προς όλους τους μαθητές η δωρεάν παροχή βιβλίων σε έντυπη μορφή. Εμείς οι εκπαιδευτικοί παροτρύνομε τους μαθητές μας πως θα πρέπει να μην μένουν στις γνώσεις και τις πληροφορίες που τους δίνονται μόνο από ένα σχολικό βιβλίο αλλά να ανατρέχουν και σε άλλες πηγές και βιβλία. Αμέσως αυτό δημιουργεί και την λεγόμενη ανισότητα γιατί ή αγορά ενός δεύτερου ή και τρίτου βιβλίου σε κάθε μάθημα κοστίζει πολύ περισσότερα!. Αυτή την δυνατότητα έχουν δυστυχώς μόνο όσοι μαθητές δεν αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Άρα εύκολα συμπεραίνεται ότι και με το υπάρχον σύστημα τέτοιες ανισότητες υπάρχουν. Μάλλον μειώνονται με τη ψηφιοποιημένη βιβλιοθήκη παρά να αυξάνονται.
Δεν υπάρχει διάκριση στους μαθητές σήμερα όταν κάποιοι (80%) έχουν σύνδεση στο διαδίκτυο από το σπίτι τους που επιτρέπει σε αυτούς που θέλουν και ξέρουν να το χρησιμοποιούν σωστά το πλεονέκτημα της πρόσβασης στη μεγαλύτερη πηγή πληροφοριών και γνώσης που έχει αναπτύξει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα; Επομένως υπάρχει και εδώ διάκριση είτε το θέλουμε είτε όχι.
Διάκριση υπάρχει και στο καρκίνωμα του εκπαιδευτικού μας συστήματος που ονομάζεται παραπαιδεία ή απογευματινό φροντιστήριο. Μαθητές και γονείς που πληρώνουν ένα σημαντικό μέρος του οικογενειακού τους προϋπολογισμού στη παραπαιδεία ισχυρίζονται ότι αυτό τους δίδει ένα σοβαρό προβάδισμα και πλεονέκτημα στο σχολείο αλλά κυρίως τις παγκύπριες εξετάσεις πρόσβασης στα δημόσια πανεπιστήμια της Κύπρου και της Ελλάδας. Οι μαθητές που αδυνατούν να έχουν αυτή τη «βοήθεια» δεν είναι σε μειονεκτικότερη θέση;
Να μην αναφερθώ και στην ιδιωτική εκπαίδευση και στα ακριβά ιδιωτικά σχολεία που κάποιοι έχουν την δυνατότητα να στέλλουν τα παιδιά τους γιατί υπάρχει ο ισχυρισμός ότι η παρεχόμενη εκπαίδευση στα σχολεία αυτά είναι καλύτερη και πιο υψηλού επιπέδου από την παρεχόμενη δωρεάν δημόσια εκπαίδευση.
Όσο και εάν όλοι θέλουμε η εκπαίδευση να είναι δωρεάν αυτό δεν μπορεί πρακτικά να εφαρμοστεί . Ακόμη και αυτή την εκπαίδευση ή ιατρική περίθαλψη που παρέχεται δωρεάν δεν είναι στη πραγματικότητα δωρεά. Μπορεί να μην την πληρώνομε άμεσα αλλά την πληρώνομε έμμεσα όλοι οι φορολογούμενοι με τις διάφορες φορολογίες.
2. «Οι εκπαιδευτικοί δεν θα επιτρέψουν σε κανένα μαθητή στη τάξη να έχει μαζί του tablet»!
Για το όνομα του Θεού! Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έγινε τέτοια δήλωση από εκπαιδευτικό. Είμαστε στο αιώνα της τεχνολογίας. Οι σημερινοί μαθητές θα είναι οι αυριανοί πολίτες της χώρας μας και θα αναζητούν θέσεις εργασίες σε ένα περιβάλλον εξολοκλήρου τεχνολογικό. Επομένως οι απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων για σωστή χρήση των υπολογιστών και των άλλων ηλεκτρονικών μέσων και αναγκαία και επιβαλλόμενη είναι. Επιτέλους να μάθουν οι μαθητές ότι το διαδίκτυο και οι υπολογιστές δεν είναι μόνο για το Facebook ή το Youtube!( Παρενθετικά τίποτα το μεμπτό εάν τις χρησιμοποιούν σωστά και εποικοδομητικά)
Εάν δεν θέλουμε υπολογιστές στις τάξεις μας, τότε γιατί το ΥΠΠ δαπάνησε και δαπανά εκατομμύρια ευρώ σε προγράμματα παροχής δωρεάν ή επιχορηγημένης αγοράς υπολογιστών προς τους μαθητές; Για να τα έχουν μόνο στο σπίτι τους για ηλεκτρονικά παιγνίδια; Γιατί το ΥΠΠ να επενδύει εκατομμύρια σε εργαστήρια Η.Υ και εγκατάσταση Η.Υ σε ειδικές αίθουσες και εργαστήρια;
Τέτοιες τοποθετήσεις πρέπει να μη γίνονται από κανένα εκπαιδευτικό εάν έχουν αποδοθεί σωστά. Ας κοιτάξουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί να αποκτήσουμε τις απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται για τη σωστή εκπαιδευτική χρήση των νέων τεχνολογιών και ας μη τις δαιμονοποιούμε λόγω ελλιπούς κατάρτισης. Να δούμε πως λύουμε τα πρακτικά προβλήματα που δημιουργούνται αλλά να μην είμαστε δογματικά αντίθετοι προς τις νέες σύγχρονες εκπαιδευτικές δυνατότητες και καινοτομίες.
3. «Οι Διευθυντές δεν θέλουν να γίνουν πωλητές υπηρεσιών τις οποιοσδήποτε ιδιωτικής εταιρείας»
Θα τοποθετηθώ εντελώς διαφορετικά, όχι αντίθετα προς τη θέση ότι εμείς οι Διευθυντές ούτε θέλουμε ούτε μπορεί να επιτρέψουμε σε κανένα να μας μετατρέψει σε τέτοιους. Καθαρά εκπαιδευτικά και προς το συμφέρον και την εξυπηρέτηση των μαθητών μας και των γονέων τους. Νοουμένου ότι δεν υπάρχει καμιά διαπλοκή ως προς τις συμφωνίες και τον τρόπο που έγιναν, τι το κακό υπάρχει εάν υπάρχουν στο σχολείο προς αγορά η απαιτούμενη κάρτα πρόσβασης; Δεν νομίζω ότι θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη ή χρονοβόρα διαδικασία για τον κάθε υπεύθυνο τμήματος, έχοντας πάντα υπόψη ότι διευκολύνουμε τους μαθητές μας να μην τρέχουν σε καταστήματα για εξασφάλιση της κάρτας χρήσης. Τονίζω εμφαντικά ούτε διαφήμιση ή έμμεσου ή άμεσου εξαναγκασμού μαθητών για την αγορά της. Ας μας πείσουν ότι έγινε μια εξαιρετική δουλειά από εκπαιδευτικής άποψης πρώτα. Εάν έγιναν διαπλοκές ή λανθασμένοι χειρισμοί, αυτό θα πρέπει να το εξετάσουν άλλοι θεσμοί και όχι εμείς οι εκπαιδευτικοί. Ας περιμένουμε τουλάχιστο οι έρευνες πριν να αποκλείουμε την αξιοποίηση μιας σύγχρονης τεχνολογίας ευθύς εξαρχής.
Θα κλείσω με μια δημόσια πρόταση προς το ΥΠΠ: Εάν η όλη προσπάθεια θεωρηθεί ότι πάσχει στο διαδικαστικό μέρος της και επειδή πρέπει επιτέλους να προχωρούμε μπροστά γρήγορα και αποτελεσματικά, θέτω τις υπηρεσίες μου και τις γνώσεις μου εντελώς αφιλοκερδώς, δίχως απαλλαγή από τα άλλα καθήκοντα ή τις υποχρεώσεις μου ως Διευθυντής του Λυκείου Λινόπετρας, στη διάθεση του ΥΠΠ, με τη δέσμευση ότι αξιοποιώντας και εμπλέκοντας τους μαθητές της Πληροφορικής και του προγράμματος CISCO του λυκείου μας και όσον καθηγητών το επιθυμούν, καθαρά σε εθελοντική βάση, μπορούμε να ψηφιοποιήσουμε ΟΛΑ τα βιβλία και των τριών τάξεων, μέχρι την αρχή της επόμενης σχολικής χρονιάς. Αναφέρομαι στην απλή μετατροπή των βιβλίων από την γραπτή σε ψηφιοποιημένη μορφή. Μάλιστα σε μορφή που να είναι δυνατή η χρήση τους από κάθε τύπο ηλεκτρονικού υπολογιστή ή tablet. Τα ψηφιακά βιβλία μπορούν να τοποθετηθούν στους servers του ΥΠΠ ή του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για δωρεάν και ελεύθερη πρόσβαση από όλους, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Το εγχείρημα δεν είναι καθόλου δύσκολο. Απλά απαιτείται κάποιος χρόνος και καλή διάθεση. Είμαι σίγουρος ότι στη προσπάθεια μας αυτή θα έχουμε τη συνδρομή και άλλων σχολείων γιατί εκπαιδευτικοί με τεχνογνωσία και διάθεση προσφοράς υπάρχουν πολλοί. Φτάνει να τους το ζητήσουμε και να τους πείσουμε για τις πολλαπλές ωφέλειες που θα δώσουμε στους μαθητές μας.
*Διευθυντής Λυκείου Λινόπετρας.
