ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΙΚΕΛΛΙΔΗ
«Κύμα το κύμα, νέο κύμα/κοίτα πώς τρέχει η ζωή,
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας/και το τραγούδι αναπνοή».
Από το γαλλικό “Nouvelle Vague”, που αποτέλεσε τη νέα γενιά συνθετών του γαλλικού σινεμά προήλθε το όνομα «νέο κύμα». Με το όνομα αυτό έμελλε να σφραγιστεί η δεκαετία του ’60 στο ελληνικό τραγούδι. Μέσα από μια ολόκληρη γενιά ταλαντούχων δημιουργών (Γιάννης Σπανός, Λίνος Κόκοτος, Χρήστος Λεοντής, Νίκος Μαμαγκάκης, Γιάννης Γλέζος, Νότης Μαυρουδής, Σταύρος Κουγιουμτζής, Μάνος Λοϊζος κ.ά) αλλά και σπουδαίων ερμηνευτών (Καίτη Χωματά, Γιώργος Ζωγράφος, Μιχάλης Βιολάρης, Λάκης Παππάς, Ρένα Κουμιώτη, Αρλέτα, Γιάννης Πουλόπουλος, Πόπη Αστεριάδη, Σούλα Μπιρμπίλη, Διονύσης Σαββόπουλος, Κώστας Χατζής κ.ά.).
Μέσα από μια λιτή και απέριττη σκηνική παρουσία, συχνά με τη συνοδεία μιας κιθάρας ή ενός πιάνου όνειρα, επιθυμίες και διάθεση για ζωή βρήκαν διέξοδο έκφρασης μέσα από τα τραγούδια του νέου κύματος.
Κύριος χώρος έκφρασης των τραγουδιών αυτών ήταν οι μπουάτ της εποχής, και κυρίως οι πλακιώτικες μπουάτ στην Αθήνα. Τι ήταν όμως οι μπουάτ; Ένας μικρός χώρος, ένα δωμάτιο ενός νεοκλασικού ίσως σπιτιού, όπου ήταν στημένο ένα πιάνο ή απλώς μια κιθάρα και εκεί ο καλλιτέχνης ταξίδευε τους θαμώνες μέσα από τους υπέροχους στίχους τραγουδιών που έδιναν σπουδαίοι ποιητές και στιχουργοί όπως ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος, ο Κώστας Κωτούλας αλλά και ο Μάνος Ελευθερίου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος κ.ά. Χωρίς τεχνική υποστήριξη, χωρίς ενισχυτές ήχου, οι θαμώνες στριμωγμένοι στα χαμηλά τραπεζάκια απολάμβαναν σαν μια μεγάλη παρέα τα τραγούδια της εποχής. Με μικρό κόστος και με τραγουδιστές άγνωστα παιδιά στο ευρύ κοινό, πολλά από αυτά φοιτητές. Κι ακριβώς ονομάστηκαν μπουάτ τα στέκια αυτά γιατί θύμιζαν κουτί, από τη γαλλική λέξη boite που σημαίνει κουτί.
Τραγούδια αξεπέραστα, με στίχο και μουσική που ταξίδευαν τους ακροατές σε στενά δρομάκια, μοσχομύριστα σοκάκια, δαντελένιες ακρογιαλιές, σε αυλές με βασιλικό και δυόσμο, σε όμορφα μέρη ελληνικά.
Αυτά τα τραγούδια φορτωμένα σε άσπρα καράβια τα όνειρά μας, μ’ έναν κλωνίν βασιλιτζιά στο χέρι, «σαν συννεφούλα που γυρίζει μες στου μυαλού μας το κενό» θα γεμίσουν τον ουρανό της Αγίας Βαρβάρας. Με τον κυριότερο σήμερα εκφραστή του νέου κύματος, τον Μιχάλη Βιολάρη που επιστρέφει στη γενέτειρά του για ένα νοσταλγικό, μελωδικό ταξίδι συντροφιά με την Ανδριάνα Κόλλια ( μια νεότερη ερμηνεύτρια των αγαπημένων τραγουδιών ) και μια ομάδα υπέροχων μουσικών υπόσχονται να μας χαρίσουν μια ξεχωριστή εμπειρία μέσα από τα τραγούδια των μπουάτ. Στο μικρό αμφιθέατρο της κοινότητας στο λόφο με το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού και με θέα το χωριό να απλώνεται μπροστά μας σαν καρτ ποστάλ η Παρασκευή 30 Ιουνίου θα είναι μια ξεχωριστή βραδιά. Το Σωματείο «Ομόνοια» Αγίας Βαρβάρας που διοργανώνει τη συναυλία με την ευκαιρία των 80 χρόνων ζωής του μπορεί να αισθάνεται περήφανο για την επιλογή των τραγουδιών και των καλλιτεχνών. Ραντεβού, λοιπόν, για μια ξεχωριστή μουσική πανδαισία στην Αγία Βαρβάρα, στις 8:45 το βράδυ της Παρασκευής 30 Ιουνίου.
