ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΤΑΣΟΥ*
Η προχειρότητα, με την οποία το Υπουργείο Παιδείας χειρίζεται τον πολύ ευαίσθητο τομέα της Δημόσιας Εκπαίδευσης, είναι πρωτοφανής. Πρωτοφανής είναι και η εργολαβική προσπάθεια κατασυκοφάντησης των εκπαιδευτικών και της όξυνσης του αρνητικού κλίματος, που έχει καλλιεργηθεί στην κοινή γνώμη, έναντι των εκπαιδευτικών και της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Επειδή η ρομαντική εποχή έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, και πλέον όλα κινούνται στη βάση μιας λογικής σύνδεσης γεγονότων και δεδομένων, φαίνεται πως υπάρχει μια στοχευμένη προσπάθεια υπόσκαψης του Δημόσιου Σχολείου. Εξ άλλου, το είπε και ο Σύμβουλος: « οι μαθητές στο Δημόσιο Σχολείο χρόνο με το χρόνο μειώνονται». Ποιος επωφελείται;
Πάρτε, ως παράδειγμα:
(α) Την πρόσφατη αλλαγή Διευθυντή στο ένα τρίτο των σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης, ή την αλλαγή Διευθυντή σε πολλά σχολεία κάθε ένα ή δύο χρόνια. Μια συνταγή που θα ακολουθούσε όποιος στοχεύει στη συνεχή αναστάτωση και αποδιοργάνωση των σχολείων,
(β) Την υποβολή μιας ενδιάμεσης πρότασης, του ποδαριού, για τις εξετάσεις τετραμήνων, που η προχειρότητά της θα δημιουργούσε έμφραγμα στη λειτουργία των σχολείων,
(γ) Τους νέους Κανονισμούς Λειτουργίας Σχολείων Μέσης που αντί να λύσουν τα προβλήματα δημιούργησαν ακόμη περισσότερα με τις ασάφειες και παραλήψεις τους,
(δ) Τη μεταφορά των Ανεξετάσεων τον Ιούνιο, με τη δικαιολογία της έγκαιρης στελέχωσης, με όλες τις παρενέργειες που βιώσαμε στα σχολεία τον περασμένο Ιούνιο, που πλήττουν την αξιοπιστία ολόκληρου του Εκπαιδευτικού Συστήματος.
(ε) Τη δημιουργία του Νέου Λυκείου, του οποίου ο κακός σχεδιασμός οδήγησε στην αύξηση των αναγκών με την δημιουργία εξαιρετικά μικρών τμημάτων, και συνεπακόλουθα οδήγησε στην ανάγκη για περικοπές.
(ζ) Το βάφτισμα των φροντιστηρίων, ως «επιπρόσθετη εκπαιδευτική δραστηριότητα» και την «νομιμοποίηση» τους στα μάτια της κοινωνίας, με την αλλαγή του ορισμού της παραπαιδείας: «Παραπαιδεία είναι η δραστηριότητα όταν εκπαιδευτικός του δημόσιου σχολείου διδάσκει τους ίδιους μαθητές το απόγευμα». Την ίδια λογική ακολουθεί και ο Σύμβουλος, που θεωρεί ως ένα από τα πολύ σοβαρά προβλήματα της εκπαίδευσης, «ζ) Τα ιδιαίτερα μαθήματα από εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στη Δημόσια Εκπαίδευση».
(η) Τις δηλώσεις για ανεπαρκείς και ψυχολογικά ασταθείς εκπαιδευτικούς. Ποιος ευθύνεται άραγε για την μονιμοποίηση τους και ποιος τους τοποθετεί κάθε Σεπτέμβρη στα σχολεία; Γιατί δεν τους απομακρύνει το Υπουργείο, άμεσα, αφού έχει πίσω του το 56% των ψήφων;
(θ) Την επιβάρυνση του προϋπολογισμού για την Παιδεία με τις πολλαπλές αποσπάσεις εκπαιδευτικών, σε διάφορες υπηρεσίες, που θα έπρεπε να πληρώνονται από άλλο προϋπολογισμό. Μέχρι και Διευθυντικό προσωπικό βρίσκεται σε απόσπαση, σε αντίθεση με τις ισχύουσες εγκυκλίους.
Παραδείγματα υπάρχουν πολλά με πιο πρόσφατο, αυτό του «εξ ορθολογισμού» με δικαιολογία την έγκαιρη στελέχωση των σχολείων.
Σίγουρα, μια πιο παραγωγική κατανομή των ωρών, που παραχωρούνται ως μειώσεις στον διδακτικό χρόνο των εκπαιδευτικών, είναι επιβεβλημένη. Θα έπρεπε όμως, αυτή η ανακατανομή, να γίνει έγκαιρα μέσα από ειλικρινή και τεκμηριωμένο διάλογο και προπάντων, πριν υποβληθούν οι τελικές ανάγκες των σχολείων. Αξίζει να σημειωθεί, πως τις τελευταίες βδομάδες του Ιούνη οι Διευθύνσεις βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία με τους αρμόδιους Λειτουργούς στο Υπουργείο, ώστε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες στελέχωσης, όσο γίνεται καλύτερα, προς όφελος των μαθητών μας, αφού η εύρυθμη λειτουργία μιας σχολικής μονάδας αντανακλάται στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Οι ανάγκες, συμπεριλαμβανομένων των μυώσεων για τις διάφορες δραστηριότητες, όχι μόνο είναι κατανεμημένες κατά ειδικότητα, αλλά και προσωποποιημένες, σύμφωνα πάντοτε με τις εγκυκλίους του Υπουργείου Παιδείας που καθορίζουν κριτήρια επιλογής εκπαιδευτικών για αυτές τις δραστηριότητες. Για την παραχώρηση Υπευθυνότητας Τμήματος, για παράδειγμα, ένας θεσμός που θεωρείται πολύ σημαντικός, υπάρχουν καταγεγραμμένα σε εγκυκλίους πολλά τέτοια κριτήρια .
Οι Ανάγκες Στελέχωσης είχαν σχεδόν καταλήξει και είχαν υποβληθεί στο Υπουργείο, στις 29/6/2018. Το Υπουργείο επέλεξε να τις ανατρέψει και να δημιουργήσει κλίμα πρωτοφανούς έντασης, ενώ εκκρεμούν σημαντικότατα ζητήματα, όπως την Αξιολόγηση του Μαθητή, την Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού και του Εκπαιδευτικού Έργου (ότι και να σημαίνει αυτό), τις εξετάσεις Τετραμήνων, την αναθεώρηση των Κανονισμών Λειτουργίας για την διόρθωση όλων των ασαφειών και στρεβλώσεων, την Αξιολόγηση του Νέου Λυκείου (αυτή μάλλον ξεχάστηκε), την μείωση της ύλης και την ευθυγράμμιση της με τον ωφέλιμο διδακτικό χρόνο, και άλλα διάφορα.
Υπάρχουν, επίσης, και όλα όσα έχουν «κατά νου» να κάνουν με τις ώρες που θα εξοικονομηθούν από τις περικοπές!
Τι δεν έχετε καταλάβει;
*Διευθυντής Λυκείου
