Το Ανώτατο έθεσε τέρμα στην αμφισβήτηση του Καταλόγου Αναπήρων απορρίπτοντας προσφυγές κατά της ΕΕΥ


To Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή των εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής Κώστας Τσίκκα και Ηλία Παλούκη εναντίον της απόφασης της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, η οποία εφαρμόζοντας το νόμο για τη δημιουργία  Καταλόγου Ανάπηρων διόρισε την Βαλέρκου Κατερίνα και τον Γιωργαλλή Ιωάννη (ΕΜ) στη θέση καθηγητή φυσικής αγωγής, από 1.9.2010.

Οι αιτητές (Τσίκκας και Παλούκης) υποστήριξαν ότι η ΕΥΥ (οι καθ΄ ων η αίτηση) ενήργησαν κατά παράβαση του Συντάγματος και/ή του Νόμου και/ή των Κανονισμών και/ή της αρχής της ισότητας και/ή κατά παράβαση της σειράς προτεραιότητας στους οικείους πίνακες διοριστέων διορίζοντας τους πιο πάνω εκπαιδευτικούς.

Η απόφαση έθεσε τέρμα στο πολύκροτο θέμα της συνταγματικότητας του καταλόγου αναπήρων που συζητείται από τους εκπαιδευτικούς τα τελευταία πέντε χρόνια.

Σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως τα περιέγραψε η Δικαστής Δ Μιχαηλίδου:

«ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.:  Oι δύο αιτητές στις ανωτέρω συνεκδικαζόμενες, λόγω συνάφειας πραγματικών και νομικών λόγων, προσφυγές, προσβάλλουν την απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 30.8.2010, με την οποία προσέφεραν στα ενδιαφερόμενα μέρη Βαλέρκου Κατερίνα και Γιωργαλλή Ιωάννη (ΕΜ) έκτακτο διορισμό στη θέση καθηγητή φυσικής αγωγής, από 1.9.2010.

Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένοι στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Φυσικής Αγωγής (αναθεωρημένο πίνακα Φεβρουαρίου 2010) με σειρά κατάταξης 77 και 75 αντιστοίχως.  Στον ίδιο πίνακα είναι εγγεγραμμένα και τα ΕΜ, με σειρά κατάταξης, 755 και 1261 αντιστοίχως.

Τα Ε Μ είναι επίσης εγγεγραμμένα και στους αναθεωρημένους ειδικούς καταλόγους διοριστέων εκπαιδευτικών με αναπηρίες, με σειρά κατάταξης ένα (1) και δύο (2) αντιστοίχως, όπως καταρτίστηκε από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.) στις 23.8.2010, άρθρο 4 του περί Πρόσληψης Ατόμων με Αναπηρίες στον Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα (Ειδικές Διατάξεις) Νόμου του 2009, Ν. 146(Ι)/2009 (ο Νόμος).

Με βάση τις ανάγκες σε έκτακτους καθηγητές φυσικής αγωγής για το σχολικό έτος 2010-2011, που υπέβαλε το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, η Ε.Ε.Υ. κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 3 του Νόμου, διόρισε τα δύο ΕΜ στη θέση καθηγητή φυσικής αγωγής, σε έκτακτη βάση, για το σχολικό έτος 2010-2011 από τον ειδικό κατάλογο διοριστέων.

Οι αιτητές με τις παρούσες προσφυγές επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης της Ε.Ε.Υ.: Υποστηρίζουν ότι οι καθ΄ ων η αίτηση κατά παράβαση του Συντάγματος και/ή του Νόμου και/ή των Κανονισμών και/ή της αρχής της ισότητας και/ή κατά παράβαση της σειράς προτεραιότητας στους οικείους πίνακες διοριστέων, διόρισαν τα ΕΜ ως εκπαιδευτικούς λειτουργούς μέσης εκπαίδευσης, στο μάθημα της φυσικής αγωγής, σε έκτακτη βάση, παραθέτουν δε λεπτομέρειες και ονόματα εκπαιδευτικών λειτουργών (σειρά κατάταξης, χρόνο διορισμού με βάση τον πίνακα διοριστέων), για να ισχυριστούν ότι, αν τα ΕΜ δεν διορίζονταν δυνάμει του ειδικού καταλόγου, τότε, είχαν προτεραιότητα για διορισμό με βάση τη σειρά κατάταξης στον πίνακα διοριστέων.

Οι καθ΄ ων η αίτηση για το διδακτικό έτος 2010-2011 διόρισαν στις 30.8.2010 δεκατέσσερις εκπαιδευτικούς λειτουργούς σχολείων μέσης γενικής εκπαίδευσης στο μάθημα της φυσικής αγωγής, εκ των οποίων τα δύο ΕΜ.  Προηγουμένως, στις 10.8.2010, διορίστηκαν δύο άλλοι εκπαιδευτικοί από τον οικείο πίνακα διοριστέων με αριθμό 52 και 57 και ακολούθησε ο διορισμός άλλων δέκα υποψηφίων, το Σεπτέμβριο του 2010.

Ως εκ των πραγμάτων και ακριβώς λόγω της ανάγκης πρόσληψης των εν λόγω προσώπων (ΕΜ) στα πλαίσια των αποφάσεων των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων και των αρχών και των οδηγιών των Ηνωμένων Εθνών, είναι αναγκαίο όπως δοθεί προτεραιότητα σε αυτά τα πρόσωπα.  Δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι το βάρος θα πρέπει να το αναλάβει το κράτος και όχι τα συγκεκριμένα άτομα ως οι αιτητές.  Χαρακτηριστική είναι η απόφαση ανωτέρω Burden, όπου όπως και εδώ επιδιώκεται ένας θεμιτός σκοπός με εύλογη σχέση αναλογικότητας μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μέσων και του σκοπού που επιδιώκεται να επιτευχθεί, πάντοτε ως ενδεδειγμένο μέτρο αναλόγως με τις ανάγκες που παρουσιάζονται στη συγκεκριμένη περίπτωση. 

Υπό τας περιστάσεις η διαφοροποίηση κρίνεται εύλογη.  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Οι προσφυγές απορρίπτονται.  Εν όψει της συνεκδίκασης επιδικάζονται €2.000 έξοδα σε βάρος των αιτητών, πλέον ΦΠΑ, αν επιβάλλεται.

 Ολόκληρη η πολύκροτη υπόθεση




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










178