Το Διοικητικό Δικαστήριο δικαίωσε την …. Ζαντή (αιτήτρια) στην προσφυγή της κατά της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (καθ' ης η αίτηση).
Σύμφωνα με το Δικαστήριο:
«Ε. Μιχαήλ, ΔΔΔ: Η αιτήτρια με την προσφυγή της ζητά την ακύρωση της απόφασης της καθ' ης η αίτηση της οποίας έλαβε γνώση με επιστολή ημερομηνίας 2.6.2016 να απορρίψει την ένσταση που υπέβαλε κατά της σειράς κατάταξής της στον πίνακα διοριστέων καθηγητών μουσικής και συμβουλευτικής επαγγελματικής αγωγής.
Η αιτήτρια σε διάφορες ημερομηνίες μεταξύ του 2010 και του 2015 υπέβαλε στην καθ' ης η αίτηση βεβαιώσεις από ιδιωτική σχολή ζητώντας να της αναγνωριστούν διδακτικές περίοδοι ως προϋπηρεσία. Η καθ' ης η αίτηση σε διάφορες συνεδρίες με τελευταία στις 24.2.2015 αποφάσισε να αναγνωρίσει ως προϋπηρεσία τρία χρόνια και εννέα μήνες.
Τον Φεβρουάριο του 2015 αναρτήθηκε ο πίνακας διοριστέων κατά του οποίου η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση η οποία αφού εξετάστηκε από την καθ' ης η αίτηση στις 12.3.2015, την απέρριψε. Η αιτήτρια ζήτησε με επιστολή της ημερομηνίας 20.4.2015 την επανεξέταση της απόφασης αίτημα το οποίο απορρίφθηκε σε συνεδρία της καθ' ης η αίτηση ημερομηνίας 23.4.2015.
Με επιστολή της ημερομηνίας 19.10.2015 η αιτήτρια ζήτησε επανεξέταση των μονάδων προϋπηρεσίας που της παραχωρήθηκαν. Η καθ' ης η αίτηση αποτάθηκε στις 27.10.2015 στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού για να ενημερωθεί κατά πόσο το Υπουργείο επανεξέτασε την περίπτωση της αιτήτριας με βάση την επιστολή της ιδιωτικής σχολής στην οποία εργαζόταν η αιτήτρια ημερομηνίας 18.5.2015. Το Υπουργείο με επιστολή του ημερομηνίας 18.12.2015 ενημέρωσε την καθ' ης η αίτηση για όλα τα στοιχεία που είχε υπόψη του.
Τον Φεβρουάριο του 2016 αναρτήθηκε ο πίνακας διοριστέων κατά του οποίου η αιτήτρια υπέβαλε ξανά ένσταση η οποία αφού εξετάστηκε από την καθ' ης η αίτηση στις 26.5.2016, απορρίφθηκε. Η αιτήτρια ενημερώθηκε με επιστολή ημερομηνίας 2.6.2016 που συνιστά την προσβαλλόμενη απόφαση.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει η αιτήτρια μπορούν να συνοψιστούν σε πλάνη της καθ' ης η αίτηση, έλλειψη δέουσας έρευνας, πάσχουσα αιτιολογία και παραβίαση της αρχής της καλής πίστης».
……………………………………………………………………
Καταλήγοντας στην απόφασή του το Δικαστήριο σημειώνει τα εξής
…..«Από το περιεχόμενο των πιο πάνω βεβαιώσεων, προκύπτει ότι η αναφορά σε διδακτικές περιόδους αφορούσε το μάθημα της μουσικής ενώ το μέρος του συμβούλου επαγγελματικής αγωγής, αναφέρεται στις βεβαιώσεις ως πρόσθετο με την αναφορά ότι «εκπλήρωνε και καθήκοντα Συμβούλου Επαγγελματικής Αγωγής» (βλ. βεβαίωση ημερ. 4.12.2013). Δεν γίνεται, παρόλαυτά, καμία αναφορά στις βεβαιώσεις σε πρόσθετες περιόδους σε σχέση με αυτό το μέρος των καθηκόντων της αιτήτριας.
Προκύπτει, επίσης, αντίφαση μεταξύ της βεβαίωσης ημερομηνίας 27.1.2015 στην οποία γίνεται αναφορά σε πλήρη απασχόληση της αιτήτριας (24 περιόδους) από το 2007 μέχρι τις 22.1.2015 ενώ σε προηγούμενες βεβαιώσεις η αναφορά από το 2007 μέχρι το 2010 ήταν σε λιγότερες περιόδους. Ενδεχομένως, όμως, η διαφορά αυτή να οφείλεται στα πρόσθετα καθήκοντα που ασκούσε η αιτήτρια ως σύμβουλος επαγγελματικής αγωγής.
Όπως διευκρινίζει το Υπουργείο στην επιστολή του προς την καθ' ης η αίτηση ημερομηνίας 20.2.20115, τα στοιχεία που υποβλήθηκαν από το ιδιωτικό σχολείο στο οποίο εργαζόταν η αιτήτρια για την περίοδο 2007 μέχρι 2015 αφορούσαν την εργασία της ως καθηγήτρια μουσικής ενώ προκύπτει ότι η αιτήτρια ασκούσε και καθήκοντα καθηγήτριας επαγγελματικής αγωγής για τα έτη 2013 μέχρι 22.1.2015. Επισημαίνει, πρόσθετα, το Υπουργείο στην παράγραφο 4 της επιστολής του ότι στα στοιχεία του διδακτικού προσωπικού του σχολείου «δεν περιέχεται ρητά το όνομα κανενός ως καθηγητή Επαγγελματικής Αγωγής».
Παρά τις πιο πάνω επισημάνσεις του Υπουργείου, η καθ' ης η αίτηση περιορίστηκε στην καταγραφή των περιόδων που αφορούσαν τη διδασκαλία μουσικής και δεν την απασχόλησε περαιτέρω το ζήτημα της επαγγελματικής αγωγής και πώς αυτό μπορούσε να επιμετρηθεί. Πρόσθετα, ενώ το Υπουργείο αναφέρει την εργασία της αιτήτριας μέχρι τις 22.1.2015, η καθ' ης η αίτηση και πάλι δεν το λαμβάνει υπόψη και περιορίζει την επιμέτρηση μέχρι τις 30.11.2014.
Προφανής, δηλαδή, έλλειψη δέουσας έρευνας αλλά και πλάνης από πλευράς της καθ' ης η αίτηση που οδηγούν στην ακύρωση της απόφασης.
Για τους πιο πάνω λόγους, καταλήγω ότι η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται €1400 έξοδα πλέον Φ.Π.Α. υπέρ της αιτήτριας και εναντίον της καθ' ης η αίτηση».
Ολόκληρη η απόφαση ΕΔΩ
