«Η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας πάσχει ως ανεπαρκώς αιτιολογημένη και παραβιάζουσα το δεδικασμένο, συμπαρασύρει δε σε ακυρότητα την απόφαση της Ε.Δ.Υ., η οποία την έλαβε υπόψη της»
Το Διοικητικό Δικαστήριο δικαίωσε εκ νέου τον Ηλία Χαραλάμπους στην προσφυγή του για την προαγωγή του Ελπιδοφόρου Νεοκλέους στη θέση του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας σε μια υπόθεση που άρχισε από το 2011: Σημειώνεται ότι τόσο ο κ. Νεοκλέους όσο και ο Χαραλάμπους έχουν αφυπητερήσει.
Το Paide-News παραθέτει εκτενή αποσπάσματα της απόφασης του Διοικητικού Δικαστηρίου
Α. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.: Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής προσβάλλει τη νομιμότητα της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 4933 και ημερομηνία 22/4/2016, με την οποία διορίστηκε εκ νέου ο κ. Ελπιδοφόρος Νεοκλέους (εφεξής "Ε/Μ"), κατόπιν επανεξέτασης, στη μόνιμη θέση Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού (εφεξής "επίδικη θέση"), αναδρομικά από 1/9/2011.
Σε συντομία τα πραγματικά γεγονότα της περίπτωσης έχουν ως ακολούθως:
Στα πλαίσια της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης, η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ως Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής, στις 7/6/2011, υπέβαλε στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (εφεξής "Ε.Δ.Υ.") την Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, με την οποία συστήνονταν για επιλογή, κατ' αλφαβητική σειρά, τέσσερις υποψήφιοι. Μεταξύ τους ήταν ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος. Η Συμβουλευτική Επιτροπή, η οποία υπέβαλε τους υποψήφιους σε προφορική εξέταση, είχε αξιολογήσει τον αιτητή "σχεδόν πάρα πολύ καλό" και το Ε/Μ "εξαίρετο". Στη συνέχεια, αφού έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης, τα ακαδημαϊκά και τα άλλα προσόντα των υποψηφίων, την πείρα τους σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων αυτών που ήταν δημόσιοι Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί, καθώς επίσης, και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων, προχώρησε στην τελική αξιολόγηση, χαρακτηρίζοντας τον αιτητή ως "πάρα πολύ καλό" και το Ε/Μ ως "εξαίρετο".
Στη συνέχεια, η Ε.Δ.Υ., σε συνεδρία της ημερομηνίας 1/7/2011, αφού μελέτησε την Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής την οποία υιοθέτησε, καθώς και τα ενώπιον της στοιχεία, δέχτηκε ιους υποψήφιους που συστήθηκαν, στην παρουσία της Γενικής Διευθύντριας, σε ατομική προφορική εξέταση. Η Γενική Διευθύντρια, αφού αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση - (χαρακτήρισε τον αιτητή "πολύ καλό" και το Ε/Μ "σχεδόν εξαίρετο"), σύστησε το Ε/Μ και αποχώρησε.
Στη συνέχεια, η Ε.Δ.Υ. αφού αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων, χαρακτηρίζοντας τον αιτητή ως "πάρα πολύ καλό" και το Ε/Μ ως "εξαίρετο", προχώρησε με τη γενική αξιολόγηση και
σύγκριση ίων υποψηφίων, επιλέγοντας ως καταλληλότερο για τη θέση, το Ε/Μ.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης, ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή με αρ. 1365/2011. Το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφαση του έκανε αποδεκτή την προσφυγή, διαπιστώνοντας όχι η σύσταση της Διευθύντριας ήταν πλημμελής ως μη συνάδουσα με το περιεχόμενο των οικείων φακέλων και ως τέτοια είχε επιδράσει και στη νομιμότητα της απόφασης της.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε επίσης, ότι η σύσταση ήταν τρωτή και για το λόγο ότι δεν προέκυπτε κατά πόσο η Διευθύντρια, προτού προχωρήσει στη σύστασή της, είχε ενώπιον της τους εν λόγω φακέλους. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έκρινε ότι εσφαλμένα η εν λόγω σύσταση βασίστηκε και στην απόδοση των υποψηφίων στην προφορική συνέντευξη ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Ακολούθησε επανεξέταση από την Ε.Δ.Υ. στην συνεδρία της ημερομηνίας 9/12/2013. Στην εν λόγω συνεδρία προσήλθε η Γενική Διευθύντρια η οποία διατύπωσε εκ νέου σύσταση, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων και τα αποτελέσματα της προφορικής συνέντευξης των υποψηφίων ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία
της ημερομηνίας 17/12/2013, ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων με βάση τον ουσιώδη χρόνο και τελικά επέλεξε ως καταλληλότερο και πάλι το Ε/Μ
Στην υπό εξέταση υπόθεση, η Γενική Διευθύντρια στη σύσταση της αναφέρει τα εξής:
«Με σκοπό τη διατύπωση σύστασης, έχω μελετήσει προσεκτικά τους Προσωπικούς Φακέλους καθώς και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, οι οποίοι ήταν στη διάθεσή μου, για τη θέση του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης, οι οποίοι είναι όλοι Λειτουργοί της Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας.
Έχοντας υπόψη τα καθήκοντα, τις ευθύνες και τις απαιτήσεις της υ το πληρωση θέσης, η οποία είναι Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και είναι η ανώτατη στην ιεραρχία των θέσεων της Δημοτικής Εκπαίδευσης, έλαβα υπόψη μου όλα τα στοιχεία, όπως αυτά ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, περιλαμβανομένης της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, όπου στην τελική αξιολόγηση των υποψηφίων από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ο Ελπιδοφόρος Νεοκλέους αξιολογήθηκε ως Εξαίρετος, οι Ανδρέας Χαραλάμπους και Ηλίας Χαραλάμπους ως Πάρα πολύ καλοί και η Χριστίνα Βαλανίδου Σχεδόν πάρα πολύ καλή
Με βάση όλα τα στοιχεία, συστήνω για διορισμό τον Ελπιδοφόρο Νεοκλέους».
(Η έμφαση προστέθηκε).
Από τα πιο πάνω προκύπτει όχι η Γενική Διευθύντρια αιξιολογώντας την υπέρ του Ε/Μ σύσταση της αναφέρει όχι έλαβε υπόψη της τα στοιχεία, περιλαμβανομένης και της Έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, στην οποία ο αιτητής αξιολογήθηκε στην τελική αξιολόγηση σε ψηλότερο επίπεδο.
…………………………….
Εν προκειμένω, η Γενική Διευθύντρια δεν αναφέρεται άμεσα στην προφορική συνέντευξη ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής, αλλά στην τελική αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, η οποία όμως διαμορφώνεται και με βάση το αποτέλεσμα της προφορικής συνέντευξης που διεξάγεται ενώπιον της. Θεωρώ επομένως την πιο πάνω αναφορά της Γενικής Διευθύντριας, ως εξωγενή παράγοντα που επέδρασε στη διαμόρφωση της σύστασης της και κατ' επέκταση ως παραβιάζουσας το δεδικασμένο.
Πρόσθετα, δεν φαίνεται να απασχόλησε την Γενική Διευθύντρια κατά τη σύσταση της, ότι ήταν εύρημα του Δικαστηρίου στην ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή αρ. 1365/2011, ότι:
«Ο αιτητής κατέχει διδακτορικό σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, μη προβλεπόμενο όμως, από το Σχέδιο Υπηρεσίας»,
που σύμφωνα με τη νομολογία δίδεται η ανάλογη βαρύτητα. Αν δε ο κάτοχος τέτοιων προσόντων δεν επιλεγεί, πρέπει:
«να δίδονται λόγοι που να τα αντισταθμίζουν (βλ. Δημοκρατία κ.α. υ. Ασσιώτη (2010) 3 Α.Α.Δ. 395)».
Ήταν επίσης εύρημα του Δικαστηρίου, ότι ο αιτητής «υπερέχει» σε αρχαιότητα που του δίδει «κάποια υπεροχή και σε πείρα. Πουθενά όμως στην σύσταση δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στα πιο πάνω δεδομένα και δεν καταγράφεται ποιο είναι το αντιστάθμισμα στα δεδομένα αυτά. Υπενθυμίζεται ότι, ναι μεν η σύσταση η οποία δίδεται σύμφωνα με το άρθρο 34(9) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90), όπως τροποποιήθηκε, δεν απαιτείται να είναι αιτιολογημένη, αλλά στην παρούσα περίπτωση επρόκειτο για σύσταση η οποία είχε κριθεί με απόφαση Δικαστηρίου, ότι δεν συνάδει με το περιεχόμενο των φακέλων. Κατά συνέπεια, απαιτείτο η καταγραφή των λόγων εκείνων που θα επέτρεπαν την άσκηση δικαστικών ελέγχων.
Συνεπώς, η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας πάσχει ως ανεπαρκώς αιτιολογημένη και παραβιάζουσα το δεδικασμένο.
Συμπαρασύρει δε σε ακυρότητα την απόφαση της Ε.Δ.Υ., η οποία την έλαβε υπόψη της.
Λόγω της επιτυχίας του πιο πάνω λόγου, παρέλκει η εξέταση άλλων ζητημάτων που έχουν εγερθεί στην παρούσα προσφυγή.
Υπό το φως των ανωτέρω, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Επιδικάζονται €1300 έξοδα πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση.
