ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΩΝ ΘΕΡΑΠΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ*
Με μεγάλη έκπληξη μελετήσαμε το άρθρο: «Οι άβολες αλήθειες για το σύστημα διορισμών στην εκπαίδευση και το πραγματικό δίλημμα».
Στη Γ΄ Λυκείου αυτήν την περίοδο διδάσκεται στο πλαίσιο του μαθήματος των Νέων Ελληνικών ο Θεματικός Κύκλος Διαφήμιση- Κατανάλωση. Η διαφήμιση αποτελεί το μέσο προώθησης των προϊόντων, το μέσο προβολής των ΘΕΤΙΚΩΝ χαρακτηριστικών ενός προϊόντος, ώστε να αυξηθούν οι πωλήσεις του, η κατανάλωση του και η διασφάλιση της οικονομικής του επιτυχίας. Αυτό στην πολιτική αν δεν κάνουμε λάθος ονομάζεται προπαγάνδα. H προπαγάνδα επιτυγχάνεται μέσω της παραπληροφόρησης και της αποσιώπησης της αλήθειας.
Στο άρθρο του έντιμου υπουργού Παιδείας αναφέρονται, ανάμεσα σε άλλα, τα εξής αναληθή στοιχεία:
1. «Το υφιστάμενο σύστημα διορισμών μεταχειρίζεται ισοπεδωτικά όλους τους υποψήφιους και δεν περιλαμβάνει μηχανισμούς που να διασφαλίζουν το διορισμό των καλύτερων και ικανότερων εκπαιδευτικών».
Στην πραγματικότητα οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί μέσω του προγράμματος προϋπηρεσιακής κατάρτισης προετοιμάζονται και ενισχύουν μεθοδολογικά τις εμπειρίες που απέκτησαν ως αντικαταστάτες, για να εισέλθουν ή όχι στο στάδιο του μόνιμου επί δοκιμασία εκπαιδευτικού. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του σταδίου αυτού αξιολογούνται από επιθεωρητή για να διαπιστωθεί ή όχι η διδακτική και παιδαγωγική τους επάρκεια. Το παραπάνω σημείο όπως αναφέρεται στην πρόταση του ΝΣΔ, όχι μόνο δεν αλλάζει, αλλά θα παρεμβαίνει και διορθωτικά στην περίπτωση κατά την οποία ο επιτυχόντας στις εξετάσεις που θα αναδεικνύουν τους ικανότερους αντιμετωπίζει δυσκολίες, με άλλα λόγια είναι ανεπαρκής (όχι βέβαια στο γνωστικό)!
Υπάρχει, δηλαδή, η άμεση παραδοχή στην πρόταση για το ΝΣΔ πως η γραπτή εξέταση και τα επιπρόσθετα προσόντα δεν εισάγουν στην εκπαίδευση τους ικανότερους, καθώς ό,τι ακριβώς ισχύει και σήμερα θα εξακολουθήσει να ισχύει, χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι οι συμβασιούχοι, οι έκτακτοι και οι αντικαταστάτες που υπηρετούν εδώ και χρόνια στην εκπαίδευση και επιτυχημένοι επαγγελματίες είναι και έχουν περάσει από πάμπολλες επιμορφώσεις και σεμινάρια.
2. Αναφέρεται ότι: «ελάχιστα προσμετρά τα προσόντα των υποψηφίων και δεν λαμβάνει υπόψη τις συναφείς τους εμπειρίες».
Το σημείο αυτό είναι πέρα για πέρα αναληθές, καθώς ο βαθμός πτυχίου μοριοδοτείται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο τον οποίο προτείνει το ΝΣΔΕ, ενώ μοριοδοτεί τον μεταπτυχιακό τίτλο με 2 μόρια και το διδακτορικό με 3, τέλος για κάθε έτος σχολικής εμπειρίας χορηγεί 0,5 μόρια.
3. Αναφέρεται ότι: «στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγεί σε διορισμό πολλά χρόνια ύστερα από την απόκτηση του πτυχίου, κατά τη διάρκεια των οποίων οι υποψήφιοι δεν έχουν κανένα κίνητρο να διατηρήσουν επαφή με το αντικείμενο που θα διδάξουν».
Και το σημείο αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα καθώς οι συμβασιούχοι, έκτακτοι και αντικαταστάτες, οι οποίοι ζητάμε ΕΞΑΙΡΕΣΗ από την αλλαγή του συστήματος διορισμών, επαναπροσλαμβανόμαστε και εργαζόμαστε ανελλιπώς για πολλά χρόνια και συνεπώς ανακαινίζουμε διαρκώς τα πνευματικά μας εφόδια.
4. Αναφέρεται, επίσης, ότι: «αποκλείει τη δυνατότητα διεκδίκησης διορισμού από προσοντούχους και ικανούς επιστήμονες νέους στην ηλικία».
Μάθετε, λοιπόν, ότι οι πλειονότητα όσων από εμάς απαιτούμε ΕΞΑΙΡΕΣΗ βρισκόμαστε ανάμεσα στις ηλικίες των 25 με 40. Πότε γεράσαμε; Σημειώνουμε επίσης ότι όλο αυτό το διάστημα εργαζόμαστε και επαναπροσλαμβανόμαστε ανελλιπώς για 5-10-15 χρόνια. μήπως υπονοείτε ότι και οι μόνιμοι συνάδελφοι που έχουν και αυτοί πολυετή εμπειρία πρέπει να πάρουν «πόδι» ή μόνο εμείς που ενώ εργαζόμαστε δεν έχουμε αποκτήσει ακόμα το χαρακτηρισμό «μόνιμοι» και εργοδοτούμαστε με βάση άλλο καθεστώς;
Αναφορικά με το επιχείρημα ότι σε ορισμένες ειδικότητες στη Μέση Εκπαίδευση γίνονται διορισμοί σε ηλικίες που προσεγγίζουν τα 60. Ρωτάμε: τι πειράζει, αφού αυτά τα άτομα εργάζονται εδώ και πάρα πολλά χρόνια ως συμβασιούχοι; επίσης γιατί δε μας λέτε πόσο πολλοί είναι;
Η πολιτεία επιλέγει να παραπληροφορεί εντέχνως την κοινή γνώμη σχετικά με το θέμα του συστήματος διορισμών και μέσω των ΜΜΕ επιχειρεί να πουλήσει ψεύτικες ελπίδες στους νέους. Οι νέοι πρόκειται να γίνουν τα νέα θύματα ενός παζαριού ελπίδας το κόστος του οποίου θα επωμιστούν κυριολεκτικά οι νέοι και οι οικογένειες τους για να προμηθευτούν με τα «απαραίτητα» μεταπτυχιακά και διδακτορικά διπλώματα, αλλά και για να προετοιμαστούν για τις εξετάσεις ελπίδας από τα ιδιωτικά φροντιστήρια, τα οποία φυσικά θα πρόσκεινται σε πανεπιστήμια ή πανεπιστημιακούς. Όλα αυτά για να αποκτήσουν δικαίωμα στο όνειρο χιλιάδες νέοι, ένα όνειρο το οποίο τα οικονομικά συμφέροντα κάποιων μετέτρεψαν σε εφιάλτη διασφαλίζοντας τα ιδιωτικά τους συμφέροντα, παραπλανώντας και παραπληροφορώντας τους νέους σχετικά με τις μελλοντικές προοπτικές των επαγγελματικών τους επιλογών.
Είναι καιρός να αφυπνιστούμε όλοι μας και να προτάξουμε το δίκαιο πάνω από κάθε μικροκομματικό, μικροπολιτικό και οικονομικό συμφέρον. Το δίκαιο για ανθρώπους που έχουν επενδύσει στην εργασία τους, έχουν φτιάξει οικογένειες, έχουν χρέη και υποχρεώσεις. Για εμάς τους νέους (20-40) που έχουμε εμπιστευτεί την πολιτεία και τους θεσμούς, που παρέχουμε με ζήλο τις υπηρεσίες μας εδώ και χρόνια στην παιδεία αυτού του τόπου.
*Μη μόνιμοι εκπαιδευτικοί Μέσης
