Το υπέροχο ταξίδι του Γυμν. Νεάπολης για το 1ο παγκόσμιο βραβείο. Τι λένε μαθήτριες και καθηγήτρια


Γι’ άλλη μια χρονιά το Γυμνάσιο Νεάπολης Λεμεσού  διακρίθηκε  στο Διεθνές Πρόγραμμα  «Νέοι Δημοσιογράφοι για το Περιβάλλον». Τη φετινή σχολική χρονιά, κατέκτησε το πρώτο  παγκόσμιο βραβείο για τις ηλικίες 11-14 χρόνων. Το βραβείο κέρδισαν οι μαθήτριες Αρέστη Πόπη και Μάκη Χριστίνα που είχαν υπεύθυνη καθηγήτριά τους την κ. Αγγελή Κουή Ελένη. Θέμα της εργασίας τους ήταν: Τηγανέλαια, μία πράσινη λύση στην κρίση!

Το Paideia-News.com είχε μια ενδιαφέρουσα συνομιλία , τόσο με την υπεύθυνη καθηγήτρια όσο και με τις δυο μαθήτριες.    

Στη συνομιλία μας με την  υπεύθυνη καθηγήτρια κ.  Αγγελή Κουή Ελένη μας ανέφερε ότι στο σχολείο έχει δημιουργηθεί μια παράδοση για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, οι μαθητές γνωρίζουν, από τους ήδη συμμετέχοντες, τα ωφελήματα αλλά και τη χαρά και την ικανοποίηση που τους παρέχει, γι’ αυτό  και με την έναρξη της σχολικής χρονιάς  αρκετοί καταθέτουν την προθυμία τους για  συμμετοχή.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Έχει δημιουργηθεί μια παράδοση στο σχολείο μας

ΕΡ: Ως εκπαιδευτικοί με ποιους τρόπους παροτρύνετε και προωθείτε τη συμμετοχή των μαθητών σε τέτοιους διαγωνισμούς;

ΑΠ: Κατά αρχήν ξεκαθαρίζουμε στους μαθητές ότι ο στόχος δεν είναι η κατάκτηση ενός βραβείου αλλά οι γνώσεις και οι εμπειρίες που θα αποκτήσουν από την όλη διαδικασία. Αναφέρεται στους μαθητές ότι θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν ένα θέμα που να ανταποκρίνεται στα ενδιαφέροντά τους, αλλά και την πορεία δράσης που θα ακολουθηθεί, με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι αντιμετωπίζονται ως ανήλικες με άποψη. Κατ’ επέκταση η συμμετοχή τους καθιστά υπευθύνους και τους παρέχει  την  ευκαιρία να δράσουν πέρα από τα στεγανά του σχολικού περιβάλλοντος.

Επιπρόσθετα, επειδή έχει δημιουργηθεί μια παράδοση στο σχολείο μας για το συγκεκριμένο πρόγραμμα, οι μαθητές γνωρίζουν, από τους ήδη συμμετέχοντες, τα ωφελήματα αλλά και τη χαρά και την ικανοποίηση που τους παρέχει, γι’ αυτό  και με την έναρξη της σχολικής χρονιάς  αρκετοί καταθέτουν την προθυμία τους για  συμμετοχή.

ΕΡ: Ποιες είναι οι απαιτήσεις από τον υπεύθυνο καθηγητή για τον συντονισμό και την επίβλεψη μιας ομάδας που συμμετέχει σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό;

ΑΠ Σίγουρα, ο υπεύθυνος καθηγητής πρέπει να αντιμετωπίζει και αυτός με σοβαρότητα τη συμμετοχή τόσο του ιδίου όσο και της ομάδας του. Θα πρέπει να διαθέτει οργανωτικές ικανότητες αλλά πάνω απ’ όλα αγάπη και ζήλο για αυτό που καλείται να κάνει.  Ως υπεύθυνος καθηγητής θα πρέπει να επιλέξει τα άτομα της ομάδας του και στη συνέχεια να φροντίσει ώστε να καταρτιστεί έγκαιρα το σχέδιο δράσης και να τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα. Θα πρέπει να αντιμετωπίζει ισότιμα τα μέλη της ομάδας και να απαιτεί το ίδιο και για τη μεταξύ τους συνεργασία.   

Ένα υπέροχο ταξίδι

ΕΡ: Εσείς από τη μεριά σας πως βιώσατε αυτή την εμπειρία του διαγωνισμού σε συνεργασία με τα παιδιά;

ΑΠ Η όλη εμπειρία ήταν, όπως και κάθε χρονιά, ένα υπέροχο ταξίδι, καθώς δίνει τη δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να αναπτύξει μια ξεχωριστή σχέση με τα μέλη της ομάδας, να ταυτιστεί μαζί τους, να νιώσει τους παλμούς τους και να χαρεί την επιτυχία της ολοκλήρωσης του ταξιδιού. Η επιβράβευση αποτελεί το επιστέγασμα  της όλης προσπάθειας η οποία χαρίζει μια ξεχωριστή ηθική ικανοποίηση.  

ΕΡ: Τι νιώσατε όταν μάθατε για την απόκτηση του πρώτου βραβείου από τους μαθητές σας;

ΑΠ: Όπως έχω ήδη αναφέρει η επιβράβευση αποτελεί το επιστέγασμα της όλης προσπάθειας. Η συγκεκριμένη βράβευση μας έκανε ξέχωρα περήφανους γιατί ως εκπρόσωποι του Σχολείου μας καταφέραμε να βάλουμε τόσο το Σχολείο μας όσο και τη μικρή μας πατρίδα στην κορυφή της Υφηλίου. Αυτό, κατά την άποψή μου, είναι ιδιαίτερα σημαντικό  δεδομένων των δύσκολων συνθηκών που διερχόμαστε γιατί αποτελεί απόδειξη πώς παρά τις αντιξοότητες διαθέτουμε τις δυνάμεις εκείνες που θα μας βοηθήσουν να τις αντιμετωπίσουμε με επιτυχία.

Ο ρόλος των σχολείων ΖΕΠ

ΕΡ: Το σχολείο σας υπάγεται στις Ζώνες Εκπαιδευτικής Περιφέρειας. Σας βοήθησε καθόλου αυτός ο θεσμός;  

ΑΠ: Στα σχολεία Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας «τρέχουν» δραστηριότητες μέσα από τις οποίες βγαίνουν στην επιφάνεια και αναπτύσσονται ευαισθησίες που δύσκολα εκφράζονται από τα παιδιά  μέσα από την αυστηρή καθημερινότητα του σχολικού περιβάλλοντος.

Οι μαθήτριες Αρέστη Πόπη και Μάκη Χριστίνα

Οι δύο μαθήτριες  αναφέρουν τις δικές τους ευχάριστες εμπειρίες από τη όλη διαδικασία και δηλώνουν ότι αυτό που έζησαν θα μείνει πάντα χαραγμένο στη μνήμη τους:  

ΕΡ: Πως βιώσατε την εμπειρία του να συμμετέχετε σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό και να ανταγωνίζεστε με συνομήλικούς σας από το εξωτερικό;

ΑΠ: Η συμμετοχή μας σε ένα διεθνές πρόγραμμα ήταν μια εξαιρετική εμπειρία. Μέσα από το πρόγραμμα μας δόθηκε η ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με νέους δημοσιογράφους άλλων χωρών, να ανταλλάξουμε πληροφορίες και υλικό, αλλά και να γνωρίσουμε τις δικές τους δράσεις σε σχέση με τα περιβαλλοντικά προβλήματα των χωρών τους.     

ΕΡ: Στα πλαίσια της συμμετοχής σας σε αυτόν τον διαγωνισμό έπρεπε να ταξιδέψετε στο εξωτερικό; Αν ναι ποιες εμπειρίες αποκομίσατε;

ΑΠ: Το θέμα μας αφορούσε καθαρά την κυπριακή πραγματικότητα. Με το τέλος θα θέλαμε να δούμε πως αντιμετωπίζεται σε άλλες χώρες αλλά δυστυχώς δε μας δίνεται η δυνατότητα. Η μόνη ευκαιρία που είχαμε ήταν η παρουσίαση μέρους της δουλειάς μας στα πλαίσια του Προγράμματος Comenius  στο οποίο συμμετείχε το Σχολείο μας σε συνεργασία με σχολεία οκτώ άλλων χωρών. 

ΕΡ: Τι είναι αυτό που σας οδήγησε στο να δηλώσετε συμμετοχή σε έναν τέτοιο διαγωνισμό;

ΑΠ: Γνωρίζαμε από συμμαθητές που είχαν συμμετάσχει σε προηγούμενες χρονιές στο πρόγραμμα το τι τους είχε προσφέρει και  θέλαμε πάρα πολύ να βιώσουμε ανάλογες εμπειρίες. Πιστεύαμε, και τώρα ακόμη περισσότερο, ότι αυτό θα μας βοηθούσε τόσο στο να αποκτήσουμε γνώσεις όσο και στο να προοδεύσουμε και να ολοκληρωθούμε ως προσωπικότητες αφού θα αναλαμβάναμε ένα σημαντικό έργο.

Για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μας

ΕΡ: Η συνεργασία μεταξύ της ομάδας σας σας δυσκόλεψε; Τι κερδίσατε μέσα από την ‘ομαδική εργασία’;

ΑΠ: Η συνεργασία μεταξύ μας υπήρξε άψογη.  Αναπτύξαμε  ιδιαίτερα στενές σχέσεις. Γίναμε φίλοι και το ότι ζήσαμε θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μας.  Επιπλέον, οι σχέσεις που αναπτύχθηκαν ήταν τόσο στενές ώστε  όποιες δυσκολίες συναντήσαμε  τις αντιμετωπίσαμε με επιτυχία.

ΕΡ: Ποια ήταν η διαδικασία που ακολουθήσατε ώστε να καταλήξετε στην τελική μορφή του άρθρου σας; (Έρευνα, συνεντεύξεις, ρεπορτάζ) Τι αποκομίσατε από αυτήν;

ΑΠ: Αρχικά η ομάδα μας έπρεπε να επιλέξει το θέμα της φετινής μας συμμετοχής. Αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο αφού το θέμα των τηγανελαίων μας είχε προβληματίσει και ήταν ανάμεσα στα πιθανά θέματα από την προηγούμενη χρονιά. Αμέσως μετά καθορίσαμε την πορεία δράσης μας. Αρχικά πραγματοποιήσαμε μία έρευνα στο διαδίκτυο για να δούμε τι γίνεται με το συγκεκριμένο θέμα τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Μετά την έρευνα ήμασταν έτοιμοι για να βγούμε για συνεντεύξεις: Επίτροπος Περιβάλλοντος, Τμήμα Περιβάλλοντος, ΑΚΤΗ και Τηγανοκίνηση, εστιατόρια της παραλιακής περιοχής Λεμεσού. Ακολούθησαν τηλεφωνικές επικοινωνίες με εταιρείες επεξεργασίας τηγανελαίων, το Συμβούλιο Αποχετεύσεως Λεμεσού και άλλους φορείς που είχαν άμεση σχέση με το θέμα μας. Επιπλέον, θέλοντας να ερευνήσουμε το επίπεδο ενημέρωσης των συμπολιτών μας για το συγκεκριμένο θέμα, προχωρήσαμε σε έρευνα με ερωτηματολόγια. Αφού αναλύσαμε τα αποτελέσματα και μαζέψαμε όλες τις σχετικές πληροφορίες ήμασταν πια έτοιμοι για το γράψιμο του άρθρου μας.

Στην αρχή μείναμε αποσβολωμένες

ΕΡ: Πως νιώσατε όταν μάθατε για την απόκτηση του πρώτου παγκόσμιου βραβείου στην κατηγορία σας;

ΑΠ: Στην αρχή μείναμε αποσβολωμένες και όταν συνειδητοποιήσαμε τι ήταν αυτό που μας ανακοινώθηκε από την κυρία Κουή αγκαλιαστήκαμε και εκδηλώσαμε τον ενθουσιασμό μας με ξεφωνητά, χοροπηδήματα αλλά και δάκρυα χαράς. Περηφάνια και χαρά ήταν πλέον τα κυρίαρχα συναισθήματα!

ΕΡ: Θεωρείτε ότι η συμμετοχή σας σε αυτόν τον διαγωνισμό σας βοήθησε στο να αντιμετωπίσετε το περιβάλλον από τη μια, αλλά και το περιβάλλον σε σχέση με την εκπαίδευση από την άλλη, με άλλη ματιά;

ΑΠ: Σίγουρα και μας βοήθησε γιατί, αν και γνωρίζαμε αρκετά για την προστασία του περιβάλλοντος, η ενασχόλησή μας με το πρόγραμμα όχι μόνο μας ευαισθητοποίησε περισσότερο αλλά και μας έκανε να αισθανθούμε την ανάγκη για ακόμη περισσότερη δράση στον τομέα αυτό. Πιστεύουμε ότι το σχολείο, με την συμμετοχή του σε τέτοια προγράμματα, μπορεί να συμβάλει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό στη δημιουργία υπεύθυνων και περιβαλλοντικά ευαίσθητων πολιτών.   




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.




Newsletter










170