Τορναρίτης: Για πολλά χρόνια, το δημόσιο σχολείο απαξιώνεται στα μάτια της κοινωνίας
Δημοσιεύουμε τα κυριότερα σημεία της ομιλία του κ. Τορναρίτη: «Η σημερινή κατάσταση της Εκπαίδευσης και ο προϋπολογισμός του 2012 για την Παιδεία παραπέμπει δυστυχώς σε μια κυβέρνηση, η οποία αδυνατεί να αντιληφθεί τα προβλήματα και έχει εξαντλήσει κάθε χρονικό ή άλλο περιθώριο ανταπόκρισης… Ποια είναι η κατάσταση στο παρόν στάδιο;
Οι εκπαιδευτικοί Για πολλά χρόνια τώρα, το δημόσιο σχολείο απαξιώνεται στα μάτια της κοινωνίας. Δεν πείθει για τη διάθεσή του να υπηρετήσει μια διακηρυγμένη εκπαιδευτική αποστολή, να συνδέσει τη δράση του σε όλα τα επίπεδα με την προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών, να προβάλει το εκπαιδευτικό του έργο ανοιχτά προς την κοινωνία με τρόπο που να μη μπορούν να αμφισβητηθούν τα επιτεύγματα. Ο αφοσιωμένος εκπαιδευτικός διακατέχεται από ένα αίσθημα απόγνωσης γιατί φορτώνεται τεράστιες ευθύνες χωρίς εργαλεία και χωρίς στήριξη. Η δομή και η οργάνωση του συστήματος δεν του επιτρέπουν να συνεισφέρει όσο μπορεί στην εκπαίδευση των μαθητών του. Ο αφοσιωμένος εκπαιδευτικός δυστυχώς δεν αξιολογείται ποιοτικά και ανταγωνιστικά, με αποτέλεσμα όλο το σύστημα να ζημιώνει.
Οι γονείς Οι γονείς που έχουν την τύχη να βλέπουν τα παιδιά τους να διαπρέπουν χωρίς να χρειάζονται στήριξη, να αριστεύουν παρά το σύστημα, ανησυχούν για τις απώλειες ευκαιριών, για την έλλειψη προσανατολισμού και κινήτρων, για την επανάπαυση στη μετριότητα. Οι περισσότεροι των οποίων τα παιδιά σε κάποιο στάδιο έχουν την ανάγκη για καθοδήγηση, στήριξη και πρότυπα επιστημονικής και πολιτισμικής δράσης είναι σε απόγνωση διότι το σύστημα είναι σχεδιασμένο για να τους εγκλωβίζει σε προκαθορισμένες επιλογές οι οποίες υπηρετούν μόνο το βόλεμα και εξωθούν στο φροντιστήριο… Όλοι οι γονείς γνωρίζουν ότι τα παιδιά τους θα πρέπει να λειτουργήσουν σε ένα πιο ανταγωνιστικό κόσμο για τον οποίο η εκπαίδευση παρουσιάζεται αδύναμη να ανταποκριθεί.
Οι μαθητές Οι μαθητές βιώνουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο αδυνατεί να τους δημιουργήσει ευκαιρίες, να τους εντάξει σε πορείες εξέλιξης και αυτοπραγμάτωσης να τους ενδυναμώσει για να διεκδικήσουν ένα δημιουργικό μέλλον. Αντ’ αυτών, το σχολείο εξελίσσεται σε ένα φορέα υπόσκαψης των ονείρων τους, ισοπέδωσης στην ημιμάθεια και ένταξης στην αυξανόμενη ανεργία. Αυξάνονται τα ποσοστά των μαθητών που βιώνουν κάποιας μορφής αποκλεισμό ή που ακολουθούν αδιέξοδες πορείες. Υπάρχει διέξοδος για το μέλλον; Κατ΄ αρχάς πρέπει να γίνει σαφές ότι οι σημερινές συνθήκες απαιτούν συναίσθηση ευθύνης και περισσότερη δουλειά από όλους μας. Δεν υπάρχει περιθώριο για βολέματα και υπεκφυγές. Η εκπαίδευση αποτελεί το μοναδικό μηχανισμό που έχει η σύγχρονη κυπριακή κοινωνία για επένδυση στο μέλλον. Το μέλλον των παιδιών μας δεν θα διασφαλισθεί μόνο με το φυσικό αέριο, ούτε με το να εθελοτυφλούμε και να σχεδιάζουμε ad hoc.
Η αδράνεια της παρούσας κυβέρνησης Δεν μπορεί να συγχωρεθεί η αδράνεια της παρούσας κυβέρνησης: Η σχολική πραγματικότητα παραμένει αναλλοίωτη και οι γονείς εξακολουθούν να βρίσκονται σε απόγνωση για την αδυναμία της εκπαίδευσης να τους προσφέρει επιλογές και την άρνηση των σχολικών μονάδων να συνεργαστεί μαζί τους για την πρόοδο των παιδιών τους. Δεν μπορεί η εκπαίδευση να συντηρεί κατεστημένα πολλών δεκαετιών και να απαρνείται την αλλαγή που συμβαίνει γύρω της. Οι ιδεοληψίες δεν εξυπηρετούν καμιά ανάγκη και καμία λογική! Πρέπει να έχουμε την ειλικρινή διάθεση να προσδιορίσουμε την αποστολή του εκπαιδευτικού συστήματος και να επιχειρήσουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις ώστε να μπορεί το δημόσιο σχολείο να φανεί αντάξιο στις προσδοκίες της κοινωνίας. Για να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά μας θα έχουν δικαίωμα στο μέλλον, πρέπει με ειλικρίνεια να αντικρύσουμε κατάματα τα προβλήματα της εκπαίδευσής μας και να αναζητήσουμε αποτελεσματικές λύσεις. Τα δεδομένα είναι εκεί.
Οι δικοί μας μαθητές παρουσιάζουν χαμηλές επιδόσεις Μια κοινωνία η οποία επιχειρεί να προσανατολίσει τον εαυτό της στην ευρωπαϊκή οικογένεια χρειάζεται ανθρώπους έτοιμους να συνεισφέρουν στην επιστήμη, στη διανόηση, στον ανθρώπινο πολιτισμό και στις υπηρεσίες. Αντ’ αυτών, οι δικοί μας μαθητές παρουσιάζουν χαμηλές επιδόσεις στα Μαθηματικά, τις Φυσικές Επιστήμες και την Τεχνολογία, εκείνους ακριβώς τους τομείς που χρειάζεται περισσότερο η κοινωνία και που βρίσκονται στο πιο ψηλό σκαλοπάτι των προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εκπαίδευση. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση έχει μειώσει τον χρόνο διδασκαλίας αυτών των μαθημάτων, φαίνεται να προωθεί την κατάργηση της θέσης Επιθεωρητή Επιστήμης στη Δημοτική Εκπαίδευση και αδυνατεί να αξιοποιήσει την επιστημονική τεχνογνωσία που υπάρχει στον τόπο.
Ολοήμερο σχολείο και στη Μέση Η κοινωνία, περιλαμβανομένων των μαθητών, χρειάζεται υποχρεωτικό ολοήμερο σχολείο και στη δημοτική και στη μέση εκπαίδευση. Χρειάζεται τέτοιες ρυθμίσεις που να διασφαλίζουν ποιοτική, ολοκληρωμένη δημόσια εκπαίδευση η οποία να ανταγωνίζεται τα καλύτερα φροντιστήρια ακόμη και στη διδασκαλία των ξένων γλωσσών και στην εκμάθηση μουσικών οργάνων. Χρειάζεται ένα νέο, επιστημονικά σχεδιασμένο σχολείο, το οποίο να αναλαμβάνει την ευθύνη να λειτουργεί ως μια συμμετοχική κοινότητα μάθησης, αφοσιωμένο στη βασική επιδίωξη της ένταξης του κάθε μαθητή σε μια πορεία προσωπικής εξέλιξης στη βάση προσωπικά διαμορφωμένων και δυναμικά εξελισσόμενων στόχων.
Χρειάζεται να εισαγάγουμε ένα πλαίσιο αποκέντρωσης της λειτουργίας των σχολείων το οποίο να διευρύνει τις επιλογές των γονέων και να δημιουργεί συνθήκες συνέργειας μεταξύ εκπαιδευτικών στελεχών και οικογένειας.
Ο κατάλογος διοριστέων Χρειάζεται να εκσυγχρονιστεί ο κατάλογος διοριστέων ώστε να επιλέγονται, μέσω αξιόπιστης διαδικασίας, οι πτυχιούχοι με τις καλύτερες γνώσεις και τις ικανότητες να μετεξελιχθούν σε άριστους εκπαιδευτικούς μέσω ενός αναβαθμισμένου πανεπιστημιακού προγράμματος προϋπηρεσιακής κατάρτισης. Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι η εκπαίδευση διεξάγεται σε κοινότητες συνεργατικής δράσης και να εργαστούμε ώστε να αναδειχθούν οι αξίες της αφοσίωσης, της δημιουργίας και της κοινωνικής συνεισφοράς στη σωστή τους διάσταση. Χρειάζεται να εργαστούμε με ενθουσιασμό και επιστημονική στήριξη για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να διεκδικήσουν το δικό τους μέλλον και το μέλλον της κοινωνίας μας.
Μας οδήγησαν στα αδιέξοδα Δυστυχώς δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά από αυτούς που μας οδήγησαν στα αδιέξοδα. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες με αυτή την Κυβέρνηση. Αν θέλουμε να πάμε μπροστά ως κοινωνία και ως χώρα δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να συμβαδίσουμε με τα ευρωπαϊκά πρότυπα για να καταστήσουμε τους νέους μας συμμέτοχους και ικανούς να ανταποκριθούν επάξια στο σύγχρονο απαιτητικό κόσμο. Το έχω πει. Θα το επαναλάβω. Στη παιδεία δεν κρίνεται η επάρκεια αυτής η της όποιας κυβέρνησης. Στην παιδεία κρίνεται το μέλλον του τόπου μας».
