ΕΡ: Ως πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, πως κρίνετε την μέχρι σήμερα πορεία της Κυβέρνησης στην εκπαίδευση;
ΑΠ: Πολλά λόγια, λίγες πράξεις και οι πράξεις εμβολιασμένες με ιδεοληψίες και προκαταλήψεις. Με αυτά τα εργαλεία, δεν μπορούμε να πάμε πουθενά. Ή μάλλον, δεν μπορούμε να οραματιστούμε τους αυριανούς ηγέτες της πατρίδας μας. Τους αυριανούς επιχειρηματίες και πολίτες που θα πάρουν την Κύπρο στους ώμους τους και θα την οδηγήσουν στον αστερισμό της Ευρώπης. Είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οφείλουμε να λειτουργήσουμε ως τέτοιοι.
Πολλά μεγάλα κεφάλαια δήλωνε η Κυβέρνηση, θα δοθούν στο κεφάλαιο εκπαίδευση. Το μεγάλο ζητούμενο είναι πως κατανέμονται αυτά τα χρήματα από την Εκτελεστική Εξουσία και διαχειρίζονται τα χρήματα του Κύπριου φορολογούμενου πολίτη.
ΕΡ: Υπάρχουν δηλαδή σημεία που παραβιάζει την ευρωπαϊκή πολιτική;
ΑΠ: Πλείστα, με κορυφαίο σημείο αναφοράς τις ιδεοληψίες, που το λέγω με πόνο ψυχής, αγγίζουν καθεστώτα που κατέρρευσαν και συνετρίβησαν μέσα στο χρόνο,
ΕΡ: Έχουν λεχθεί πολλά πράγματα αναφορικά με το διάλογο στα εκπαιδευτικά θέματα. Η δική σας η άποψη ποια είναι;
ΑΠ: Ο υπουργός παιδείας μπορεί να θέλει να κάνει έργο, όμως πολλές φορές, η ίδια η συμπεριφορά του καταστρέψει τους δικούς του σχεδιασμούς. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε με αλαζονεία και έπαρση. Δεν μπορούμε να λειτουργούμε χωρίς να υπάρχει διάλογος. Πρέπει να σας πως ότι το Συμβούλιο Παιδείας έχει να συνεδριάσει περισσότερο από ένα χρόνο.
Περνούμε μια κρίσιμη χρονιά για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Πως μπορείς να εφαρμόσεις κεντρικές κορυφαίες πολιτικές στο εκπαιδευτικό σύστημα, χωρίς να διαβουλευτείς; Είναι θερμός οπαδός της διαβουλευτικής δημοκρατίας.
ΕΡ: Ποια θέματα εκκρεμούν στο Συμβούλιο Παιδείας που θεωρείτε σημαντικά;
ΑΠ: Είναι το θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ένα κεντρικό σημείο αναφοράς, που αν δεν λυθεί δεν μπορούμε να κάνουμε βήμα μπροστά. Πιστεύω ότι τα πάντα στην εκπαίδευση πρέπει ν’ αξιολογούνται και αυτοί που τα αξιολογούν πρέπει να αξιολογούνται από τους αξιολογούμενους. Από εκεί και πέρα ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών πρέπει να γίνεται και στα νέα αναλυτικά προγράμματα και στις τεχνολογίες. Πως μπορείς να μεταφέρεις το νέο στους μαθητές σου όταν εσύ ο ίδιος δεν το γνωρίζεις; Ευθύνη ασφαλώς, δεν φέρουν οι εκπαιδευτικοί, αλλά το υπουργείο Παιδείας. Από εκεί και πέρα είναι η αυτονόμηση της σχολικής μονάδας, για την οποία αισθάνομαι πολύ έντονα. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να έχουμε σχολεία κουτιά, ίδια και όμοια. Πρέπει να δώσουμε την περηφάνια στους εκπαιδευτικούς να λειτουργήσουν μέσα στη σχολική τους μονάδα και να παράγουν έργο, το ποίο θα έχει διαφορές από το διπλανό σχολείο και μέσα από ένα καλοπροαίρετο να δυναμώσουμε τα εκπαιδευτήριά μας, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς μας. εγώ δεν πιστεύω στα ίσα και όμοια. Όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης «δεν πιστεύω στη δημοκρατία της ισότητας μεταξύ των άνισων».
