ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ ΚΑΤΣΕΛΛΗ*
Τόσος ντόρος για μια ώρα, ΟΧΙ για μια μέρα, ΟΧΙ για ένα μήνα στάσης εργασίας, στάσης διαμαρτυρίας για τα κακώς έχοντα και τα μελλούμενα στο Δημόσιο Σχολείο, για όσα καταγγέλουμε με γραπτές επιστολές και σε υπηρεσιακές συσκέψεις την τελευταία δεκαετία χωρίς αποτέλεσμα.
Η ΠΟΕΔ καταγγέλλει ότι ο διορισμός «αναπληρωτών» που καλύπτουν κενές θέσεις σε σχολεία είναι η άλλη όψη του νομίσματος, που θα γράφει, Αύξηση των μαθητών ανά τάξη, Μείωση της παρεχόμενης Λογοθεραπείας και Ειδικής Αγωγής, Τέρμα η αντιμετώπιση των παραβατικών, αντικοινωνικών, επιθετικών συμπεριφορών, Τέρμα η αντιμετώπιση των αναλφάβητων, Τέρμα οι Υπολογιστές στα σχολεία, Τέρμα οι επιδιορθώσεις στα σχολικά κτίρια, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΟΝ, ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΟΡΟΦΕΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΓΙΑ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΣΩΣΤΟ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ.
Τόσος ντόρος για μια ώραεργασίας, αντί να εστιάσουμε στην ουσία και στους λόγους της, αντί να αφιερώσουμε πέντε λεπτά να διαβάσουμε τα όσα δημοσιεύονται από την ΠΟΕΔ ή και δασκάλους.
Τόσος ντόρος για μια ώρα στάσης εργασίας,από κάποιους που γνωρίζουν ότι το παιδί τους πιθανόν να χάνει καθημερινά μια ώρα, αν τύχει και στην τάξη του υπάρχει παιδί με έντονη αποκλίνουσα/παραβατική/ αντικοινωνική/επιθετική συμπεριφορά.Τι συγκεκριμένο απαίτησαν τα οργανωμένα σύνολα των γονέων και να το πάρουν από το εκάστοτε ΥΠΠ για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το φαινόμενο αυτό, για να στηριχτεί το παιδί αλλά και ο εκπαιδευτικός; Ή πότε απευθύνθηκαν στους γονείς για τις δικές του πιθανές ευθύνες ή συμπεριφορές απέναντι στο παιδί του ή σε εκπαιδευτικούς; Τους αρκούσε ίσως η μετακίνηση του «μπελά» σε άλλο σχολείο… και αυτό βόλευε και το Υπουργείο.
Τόσος ντόρος για μια ώρα στάσης εργασίας όταν σε όλα τα σχολεία παγκύπριατα «αλλόγλωσσα παιδιά», που δεν έχουν μητρική γλώσσα την ελληνική, που έρχονται διωγμένα προσφυγόπουλα από τις χώρες τους χάνουν ώρες και μέρες εκπαίδευσης πέρα από τη μια ή δύο ώρες στήριξη που παίρνει τη βδομάδα. Γιατί; Γιατί ρίχνονται στις σχολικές τάξεις σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο της σχολικής χρονιάς χωρίς να περάσουν από τάξεις ταχύρρυθμης εκμάθησης της ελληνικής με αποτέλεσμα να δημιουργείται δυσλειτουργία στην τάξη του δημοτικού ή του νηπιαγωγείου με συνέπειες για όλους τους μαθητές. Ή μήπως δεν μας ενδιαφέρει το θέμα αυτό, γιατί δεν είναι τα «δικά μας παιδιά»;
Τόσος ντόρος για μια ώρα στάσης εργασίας όταν δυο παιδικά ματάκια γεμάτα απόγνωση δε συγκεντρώνονται για μάθηση όταν το απασχολούν άλλα πιο βασικά ή και τραγικά που συμβαίνουν σπίτι του. Τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα έχουν πολλαπλασιαστεί ιδιαίτερα τα τελευταία πέντε χρόνια και όλα καταλήγουν στη σχολική τάξη με τη δασκάλα και τον δάσκαλο να πρέπει να διαχειριστεί το παιδί καταθέτοντας ψυχήαφιερώνοντας ώρες σε μη διδακτικό χρόνο με το ίδιο ή και με τους γονείς του. Εξάλλου είναι καθήκον του γραμμένο ή άγραφο.
Ο δάσκαλος και η δασκάλα χάνει μια ώρα εργασίας για να «ξεκουραστεί κι άλλο» κατά κάποιους, αλλά δουλεύει καθημερινά εκτός σχολικού χρόνου χωρίς να υπολογίζει ώρες, για να δώσει στο κάθε παιδί ξεχωριστά αυτό που χρειάζεται. Εσύ γονιέ που έχεις δικαίωμα να θέλεις «καλό δάσκαλο» για το παιδί σου, πιστεύεις ότι «καλός» είναι αυτός που στις 1.05μ.μ. κλείνει τα βιβλία του και τα τετράδια των παιδιών σου που καθημερινά τα παίρνεις πίσω διορθωμένα;
Μετά από όλα αυτά που διάβασες συνέχισε να μαστιγώνεις την ΠΟΕΔ και τον εκπαιδευτικό που σε προειδοποιεί, ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΥΠΟΚΡΙΝΕΣΑΙ… ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ. Σήμερα θα έπρεπε να ήσουν δίπλα μου και όχι απέναντι.
Κι επειδή φίμωσαν τους εργαζόμενους οι πλείστοι εργοδότες και επειδή η κακοδιαχείριση, η φοροδιαφυγή, η διασπάθιση δημόσιου χρήματος, η κάλυψη των παρανομούντων από το Κράτος μας έφερε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, κι επειδή το Κράτος το βολεύει η απάθεια και η μη αναστάτωση, ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΝΑ ΣΚΥΨΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.
Υ. Γ. Tόσος ντόρος για μια ώρα στάσης εργασίας και διαμαρτυρίας απόστελέχη της ΠΟΕΔ που είχαν το δημοκρατικό δικαίωμα να διαφωνήσουν με το μέτρο και να το καταψηφίσουν, αλλά από εκεί και πέρα θα έπρεπε να ρίχνονταν στη μάχη να πείσουν για την ουσία των αιτημάτων και όχι να αποπροσαντολίζουν την κοινή γνώμη και να συντάσσονται με το ΥΠΠ κατακρίνοντας το μέτρο. Εξ΄ άλλου όλοι κρινόμαστε και θα κριθούμε από τους συναδέλφους μας αλλά κυρίως την κοινωνία, ίσως και από την Ιστορία.
*Εκπαιδευτικός
