ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΑΚΡΙΔΗ *
Γράφω ως πελάτης τράπεζας χωρίς να αναφέρω το όνομα της τράπεζας. Έτσι και αλλιώς είμαι πελάτης σε τέσσερις διαφορετικές τράπεζες και αυτό που θα αναφέρω ισχύει σχεδόν για όλες, τουλάχιστον για αυτές που απαράδεχτα συνεχίζουν να διατηρούν πολλά υποκαταστήματα.
Ακούσαμε πριν λίγες μέρες ότι κάποιες τράπεζες παρουσιάζουν ζημιές. Δύο χρόνια μετά από το ισχυρό σοκ που υπέστη το κυπριακό τραπεζικό σύστημα, διορίστηκαν άλλα συμβούλια, ακούσαμε και ότι η εξυγίανση ολοκληρώθηκε και όλα βαίνουν καλώς.
Αυτό που κατ’ εμένα συνεχίζει να είναι απαράδεχτο και ενοχλεί, αλλά και θα ήταν χρήσιμο οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν μια επισκόπηση για να πάρουν το σφυγμό του κόσμου, είναι οι εξής πραγματικότητες:
1. Είναι απαράδεχτο να συνεχίζουν, μετά από εξυγίανση, να υπάρχουν τρία υποκαταστήματα τράπεζας σε λιγότερο από 1 χιλιόμετρο απόσταση. Γιατί να μην συμπτυχτούν και να εργάζονται δύο βάρδιες, ώστε τα υποκαταστήματα να μένουν περισσότερες ώρες ανοικτά για να εξυπηρετούν τον κόσμο; Ποιος εξυπηρετείται εδώ, ο πελάτης ή ο υπάλληλος; Και για να μην απολυθεί κανένας υπάλληλος επειδή θα υπάρχει περίσσευμα ας καταρτιστεί πρόγραμμα επιμόρφωσης και ανάπτυξης δεξιοτήτων σε θέματα επικοινωνίας διότι όλοι το χρειάζονται.
2. Είναι απαράδεχτο να λειτουργούν τα ταμεία των τραπεζών μισή ημέρα και το απογευματινό ωράριο των ταμείων κάθε Δευτέρα να τερματίζεται το καλοκαίρι. Μήπως δεν υπάρχουν κλιματιστικά στις τράπεζες;
3. Συνεχίζει να υφίσταται η απαράδεχτη συμπεριφορά πολλών υπαλλήλων τραπεζών με άξεστη προσέγγιση και έμμεση απειλή για επιπλέον χρεώσεις και γραφειοκρατικές διαδικασίες για ό,τι ζητήσει ο πελάτης. Δοκιμάστε να πάρετε τηλέφωνο σε τράπεζα και να ζητήσετε συγκεκριμένο υπεύθυνο άτομο. Δοκιμάστε να ζητήσετε επώνυμα άτομο το οποίο τυγχάνει να απουσιάζει, αλλά καλείτε τον αριθμό του… δεν υπάρχει πολιτική για να προωθείται το τηλεφώνημα σας σε άλλο υπάλληλο όταν απουσιάζει και δεν υπάρχει απαντητικό μήνυμα για να ενημερώνει για την απουσία του, επομένως δεν απαντά ποτέ.
4. Για φανταστείτε ένα τραπεζικό σύστημα χωρίς να ζητούνται δάνεια. Αν ο κόσμος σταματήσει να εξασφαλίζει δάνεια τότε θα κλείσουν όλες οι τράπεζες. Θα πάμε μπροστά όταν οι τραπεζικοί κατανοήσουν ότι όταν ο πελάτης ζητά δάνειο δεν είναι η τράπεζα που του κάνει χάρη για να το πάρει, αλλά αυτός κάνει χάρη στην τράπεζα από την οποία ζητά δάνειο, διότι αυτός που θα έχει κέρδος από το δανεισμό είναι η τράπεζα και όχι ο πελάτης.
Για πολλά χρόνια διερωτόμουν γιατί οι περισσότεροι Κινέζοι δεν αποταμιεύουν χρήματα σε τράπεζες και τα αποθηκεύουν σε άλλους χώρους, αλλά νομίζω ότι τώρα αρχίζω να τους καταλαβαίνω.
Μπορώ να γράψω και άλλα, θα αρκεστώ όμως σε αυτά για να δηλώσω ότι δεν βλέπουμε καμία εξυγίανση της μορφής που θα ανάμενε ο πελάτης. Χωρίς πελάτες θα κλείσουν όλες οι τράπεζες. Σχεδιάστε εξυγίανση στη λειτουργία, πρώτα με γνώμονα τον πελάτη, τον χρειάζεστε!
*Μαθηματικός
