ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ*
«Εμείς θα στηρίξουμε την Ελληνική Κυβέρνηση, αν και διαφωνούμε με την πολιτική της».
Αυτή δεν είναι θέση κ. Υπουργέ των Οικονομικών. Αυτή δεν είναι πατριωτική στάση κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας.
Λέτε ότι στηρίζετε και την ίδια ώρα, με την προσθήκη – ουρά, ότι «αν και διαφωνούμε», είναι σαν να κλείνετε το μάτι και στην Μέργκελ. Δεν γίνεται και με το θεό και με τον Μαμωνά. Πώς είναι δυνατόν να στηρίζετε τον Τσίπρα, όταν ισχυρίζεστε ότι οι θέσεις της Τρόικας είναι και δικές σας θέσεις, ή ότι το Μνημόνιο θα μπορούσε να είναι το δικό σας ιδεολογικό Μανιφέστο!
Σε όλη την Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και στις Ευρωπαϊκές Χώρες, βγήκε ο κόσμος στους δρόμους εκδηλώνοντας την στήριξή του στην Ελλάδα. Απουσιάζατε μόνο εσείς. Το δικό σας κόμμα κ. Πρόεδρε και κ. Υπουργέ των Οικονομικών, απήσχε. Απουσιάζατε από εκδήλωση στήριξης της Ελλάδας! Ω σχήμα οξύμορο! Ω καιροί, ω ήθη! O tempora o mores! Εξέλειπεν ο πατριωτισμός σας. Χάθηκε στις ιδεολογικές σας αγκυλώσεις. Σας ενοχλεί που ξανάρθε το χαμόγελο στον ελληνικό λαό. Που ξανάβρε τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Σας ενοχλεί γιατί εσείς εδώ επιβάλατε το γκρίζο και το μουντό, την κατήφεια και την κατάθλιψη.
Ισχυριστήκατε, μετά το κούρεμα και το ξεπούλημα τον Μάρτη του ΄13, ότι ήσασταν με το πιστόλι στον κρόταφο! Καλά, στον Τσίπρα χαρίστηκαν; Ή μήπως το πιστόλι ήταν παραμύθι; Μήπως ήταν ομοίωμα, κατασκεύασμα και εμείς (δηλαδή εσείς) το γνωρίζατε; Μήπως, λέω μήπως, το πιστόλι το κρατούσατε εσείς, και με μια κίνηση του δεξιού σας χεριού, των 180 μοιρών, βρεθήκαμε….. με το πιστόλι στον κρόταφο;
Δεν στηρίξατε την Ελλάδα σε καμιά διαδικασία πριν απ’ το επίμαχο Eurogroup της 11ης Φεβρουαρίου. Φυσικά μέσα από ΜΜΕ πέρασε απαρατήρητο. Η Ελλάδα μπήκε σε ουσιαστικό διάλογο κ. Πρόεδρε, που εμείς ποτέ δεν μπήκαμε. Αμφισβήτησε την Τρόικα, το Μνημόνιο και τις πολιτικές λιτότητας. Ζήτησε επαναδιαπραγμάτευση και την πέτυχε. Αυτά όλα, δηλαδή, που εσείς μας λέγατε ότι δεν γίνονται και μας ειρωνευόσασταν. Μιλούσατε με τη γλώσσα των Ευρωπαίων φίλων σας. Παρουσιαστήκατε στον κυπριακό λαό υπό το κράτος πανικού και απαιτήσατε να μας περάσετε το ζυγό, αλλιώς…. χανόμαστε! Και το πετύχατε. Παραχωρήσαμε γην και ύδωρ στους φίλους σας και τώρα καμώνονται πως δεν μας γνωρίζουν.
Στο μεταξύ η Ελλάδα διαπραγματεύεται. Δίνει σκληρή μάχη. Όμως διαπραγματεύεται. Έχει μαζί της τους λαούς της Ευρώπης. Προφανώς και της Κύπρου. Όχι της κυβέρνησης. Του λαού. Σας θυμίζω τι έλεγε το κόμμα σας και ο Πρόεδρός του, όχι προεκλογικά μόνο, αλλά και μετά τις εκλογές στην Ελλάδα.
Και ας υποθέσουμε ότι πετυχαίνει η Ελλάδα διαγραφή μέρους του χρέους της, ή απαλλαγή από το Μνημόνιο διατάξεων που οδηγούν στη λιτότητα, ή αν προστεθούν αναπτυξιακές διατάξεις, αν εν πολλοίς αλλάξει η φιλοσοφία του προς το ανθρωπινότερο. Που μπορεί να μην είναι στο 70% - 30% και να είναι, έστω, μόνο 1%. Τι θάχετε να πείτε; Ξέρω. Τρέμετε με την σκέψη. Γι’ αυτό φοβάμαι, μήπως τάχετε μιλημένα με τους φίλους σας. Και έτσι, όμως, να είναι, πάλι η Ελλάδα δεν είναι μόνη της. Δέστε τι γίνεται στην Ευρώπη. Τον κόσμο που βγαίνει στους δρόμους. Το καμπανάκι κτυπά: τικ – τακ, τικ – τακ. Μην κάνετε πως δεν το ακούτε. Σε λίγο θα φτάσει και στο λόφο του Προεδρικού.
Επικαλεστήκατε πλείστες τόσες φορές, κ. Πρόεδρε, τον παμπούλα. Πότε της εξόδου από το ευρώ, πότε της στάσης πληρωμών, της πτώχευσης, των πάντων. Δεν τα λέτε τώρα για την Ελλάδα. Ούτε σεις αλλά ούτε κι οι Ευρωπαίοι. Δεν τα επικαλούνται. Τα αποσιώπησαν. Γνωρίζουν ότι μια πιθανή έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, μπορεί νάναι τόσο πετυχημένη, που να θέλουν ν’ ακολουθήσουν κι’ άλλες χώρες. Υπάρχουν, πλέον, και τα προηγούμενα. Αυτό της Αργεντινής είναι κλασικό παράδειγμα. Μετά τη στάση πληρωμών που υπέστη η χώρα (και το Δ.Ν.Τ δεν ήταν πια εκεί) και αφού παρήλθαν οι πρώτοι δύσκολοι μήνες, οδηγήθηκε στην ανάπτυξη. Ένας λόγος παραπάνω για την μικρή Ελλάδα, που μπορεί πιο εύκολα να ελέγξει τη μικρή βιομηχανία της και ν’ αναπτύξει την αγροτική και τουριστική της οικονομία.
Υπάρχει και κάποιος άλλος μύθος στον οποίο επένδυσαν πολλοί. Αυτός του εξτρεμιστή Τσίπρα. Δεν είναι τυχαία η πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μη δέχεται τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχειρο. Και η ώρα και ο τρόπος που έγινε καταδείκνυαν τις προθέσεις τους: Να οδηγήσουν την Ελλάδα σε αψυχολόγητες, σπασμωδικές και ακραίες αντιδράσεις. Η Ελλάδα απάντησε ψύχραιμα. Αφήνοντάς τους εκτεθειμένους. Ποιος είναι τελικά ο εξτρεμιστής; Η Ελλάδα του Τσίπρα ή η «ανεξάρτητη» Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;.
Κύριε Πρόεδρε, την ώρα που σύρονται αυτές οι γραμμές εσείς αναπέμπετε το νόμο για τις εκποιήσεις περιουσιών. Τι να πω!
Τσίπ(ρ)α δεν έχουμε!!
*Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών
