Χαμηλή πολιτική και Αμμόχωστος


ΤΗΣ ΔΡΟΣ ΕΛΕΝΗΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ*  

Αρχίζω με μια διαπίστωση για τις  συνομιλίες που ξεκινούν  εκ νέου μέσα σε κλίμα ευφορίας και μεγάλων προσδοκιών. Η διαπίστωση είναι πως η  εκλογή Ακιντζί έσβησε ως ένα  μαγικό σφουγγάρι και την αποτελμάτωση του περασμένου Οκτώβρη, και την εισβολή του τουρκικού στόλου στις θάλασσες μας  και την εκδίωξη των πετρελαϊκών εταιρειών από την Κυπριακή ΑΟΖ.  Μέσα σε αυτό το ειδυλλιακό περιβάλλον ήρξατο η μυστική διπλωματία και η διπλωματία των ΜΟΕ χαμηλής πολιτικής.  

Δεν γνωρίζουμε τίποτα  για την μυστική διπλωματία παρ όλο που κάποιες διαρροές μας κάνουν να υποψιαζόμαστε μερικά πράγματα. Γι  αυτό ας σταθούμε σ αυτό που  γνωρίζουμε,  δηλαδή  στα ΜΟΕ και ας  θέσουμε το αυτονόητο ερώτημα:  Γιατί δεν είναι στην πρώτη γραμμή των ΜΟΕ η επιστροφή της  Αμμοχώστου; Η επιστροφή της πόλης είναι πρωταρχικής σημασίας θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Γιατί δεν την θέτει ως προϋπόθεση για την επανέναρξη των συνομιλιών,  για να δούμε εάν υπάρχει ή όχι, όπως λέγεται καλή πρόθεση από τον κ. Ακιντζί  και την Άγκυρα;

Βεβαίως κάποιο  σινιάλο για να τεθεί επί  τάπητος η Αμμόχωστος,  έδωσε και η  Άγκυρα και ο  Ακιντζί, ο οποίος για να καλλιεργήσει καλό κλίμα δήλωσε  πριν από την έναρξη των συνομιλιών ότι αυτός είναι ο εμπνευστής της ιδέας  για την ανταλλαγή της Αμμοχώστου με την Τύμπου. Αμέσως έσπευσε,  ο Υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης να υποστηρίξει ότι υπάρχουν νομικές  φόρμουλες για τις απευθείας πτήσεις και ότι ο ίδιος “θα πετά από το Ερτζιάν” για να γλιτώνει χρόνο. Ο κύριος Κασουλίδης σφυγμομετρούσε αντιδράσεις. Και όταν διαπίστωσε ότι η κοινή γνώμη κατανοεί ότι το άνοιγμα της Τύμπου προ της λύσης σημαίνει αναγνώριση του ψευδοκράτους ,  παρατηρήθηκε μια γενική αναδίπλωση.  

Το σκηνικό αυτό δημιουργεί  προβληματισμούς και ερωτηματικά όσον αφορά το καλό κλίμα και την καλή θέληση της τουρκικής πλευράς. Όταν η χαμηλή πολιτική των ΜΟΕ δεν περιλαμβάνει την άμεση επιστροφή της Αμμοχώστου πώς αποδεικνύεται η καλή θέληση της άλλης πλευράς; Αλλά η τουρκική πλευρά, περιλαμβανομένου και του κ. Ακιντζί, δεν ζητά μόνο το λιμάνι της Αμμοχώστου, αλλά και την Τύμπου, δηλαδή αξιώνει την παράδοση της Αμμοχώστου στον ΟΗΕ  έναντι αναγνώρισης του ψευδοκράτους! Αντί λοιπόν να κρύβουμε τις πραγματικότητες κάτω από το χαλί και σε βάρος της Αμμοχώστου και των κατοίκων της, νομίζω ότι είναι λογικό  να θέσουμε επιτακτικά στον κύριο Άιντε  που εκπροσωπεί το ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο αλλά και προς όλους τους εμπλεκομένους ζήτημα έμπρακτης  απόδειξης της  καλής πρόθεσης της τουρκικής πλευράς  και  όχι μόνο στο επίπεδο της δημιουργίας εντυπώσεων τόσο στην Κύπρο όσο και στην ΕΕ. Άλλωστε με βάση τις δεύτερες Συμφωνίες Κορυφής του 1979 μεταξύ Κυπριανού -Ντενκτάς και με βάση τα ψηφίσματα των Ηνωμένων  Εθνών,  η πόλη θα έπρεπε να είχε επιστραφεί στους νόμιμους κατοίκους της χωρίς όρους και ανταλλάγματα. Εμείς υποχωρήσαμε και δώσαμε και το λιμάνι υπό το καθεστώς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά  ο κύριος  Ακιντζί θέλει και την Τύμπου! Εάν δώσουμε την Τύμπου, δηλαδή την αποδοχή χωριστής κρατικής οντότητας, υλοποιώντας και το όραμα του κυρίου Ακιντζί να δώσει διεθνή νομική υπόσταση στο "κράτος" του, το Κυπριακό πρόβλημα θα έχει λήξει.  Θα αναγνωρίσουμε το ψευδοκράτος. Όταν οι  Τούρκοι δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους για την Αμμόχωστο και ζητούν συνεχώς κι άλλα  ανταλλάγματα, ποιος εγγυάται ότι θα τηρήσουν τους όρους οποιασδήποτε συμφωνίας;

Πού είναι το καλό κλίμα και η καλή θέληση;

Ο εμπαιγμός σε βάρος των κατοίκων της Αμμοχώστου πρέπει να σταματήσει. Δεν διατυπώνω νέα θέση αλλά αυτή την οποία είχα καταθέσει δημόσια πριν από την επανέναρξη των συνομιλιών. Δεν μπορούν να αρχίζουν ΜΟΕ χωρίς να είναι στην πρώτη γραμμή το θέμα της Αμμοχώστου. Αυτό θα έπρεπε και πρέπει να είναι προϋπόθεση για να διαφανούν οι προθέσεις της άλλης πλευράς επί ειλημμένων δικών της δεσμεύσεων. Η επιστροφή της Αμμοχώστου δεν είναι παράθυρο για το άνοιγμα του "Ερτζιάν" και για την αναγνώριση χωριστής οντότητας στο Βορρά, αλλά πύλη  για μια λύση δημοκρατική και βιώσιμη, που θα επανενσωματώνει τα κατεχόμενα στην Κυπριακή Δημοκρατία με εγγύηση τις δημοκρατικές αρχές και αξίες της ΕΕ. Εκτιμώ ότι δεν θα υπάρξει κανείς που θα διαφωνήσει με  το αυτονόητο.

*Ευρωβουλευτής ΔΗΣΥ-ΕΛΚ




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.





Newsletter










121