ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ- Την ανάγκη επιπρόσθετης χρηματοδότησης ύψους 51,9 δισεκατομμυρίων ευρώ από τον Οκτώβριο του 2025 έως τα τέλη του 2018, υπερδιπλασιασμό της περιόδου χάριτος στα 20 χρόνια, διατήρηση των χαμηλών επιτοκίων και πιθανό κούρεμα της τάξης του 30% του ΑΕΠ, με σκοπό να καταστεί βιώσιμο, εισηγείται η «προκαταρκτική» έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Τα 36 επιπλέον δισεκατομμύρια θα πρέπει να διατεθούν από την Ευρωζώνη.
Παρουσιάζοντας την έκθεση, που ετοιμάστηκε πριν την 26η Ιουνίου που έκλεισαν οι τράπεζες, ανώτερος αξιωματούχος του ΔΝΤ ανέφερε ότι δεν λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις του κλεισίματος των τραπεζών και περιορισμού της οικονομικής δραστηριότητας αλλά ούτε και τα ποσά που θα χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες του καλοκαιριού, αν υπήρχε ακόμη το ευρωπαϊκό πρόγραμμα διάσωσης και πλέον δεν είναι στο τραπέζι.
Για το ζήτημα της εξέτασης του ελληνικού αιτήματος για χρονική μετάθεση της εξόφλησης της ληξιπρόθεσμης δόσης, επανέλαβε ότι θα γίνει εν ευθέτω χρόνω.
Ο ανώτερος αξιωματούχος, απαντώντας στην κριτική που δέχεται το ΔΝΤ ότι παρά το πρόβλημα βιωσιμότητας, ο διεθνής οργανισμός πιέζει μόνο την Ελλάδα, παρά τους πιστωτές, είπε ότι δεν μπορεί το Ταμείο να κάνει κάτι περισσότερο από το να δηλώνει ότι το συμβούλιό του θα εγκρίνει μόνο ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων με συγκεκριμένους στόχους και ένα ξεκάθαρο στόχο για αναδιάρθρωση του χρέους. Πάντως εμμέσως παραδέχθηκε ότι δεν υπάρχουν καθόλου συζητήσεις με τους Ευρωπαίους για αναδιάρθρωση του χρέους.
Οι Ευρωπαίοι πρέπει να συμφωνήσουν σε μια «αποτελεσματική αντιμετώπιση» του προβλήματος του χρέους, πρόσθεσε.
Διευκρινίζοντας περαιτέρω, μίλησε «είτε για ένα σημαντικό κούρεμα είτε για σημαντική επιμήκυνση των ωριμάνσεων, με διατήρηση των χαμηλών επιτοκίων, κάτι που οδηγεί σε μείωση χρέους σε όρους καθαρής παρούσας αξίας (NPV). Δεν μπορούμε να μπούμε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα χωρίς μια αξιόπιστη λύση για το χρέος, Το Ταμείο έχει υπάρξει όσο πιο σκληρό γίνεται με του Ευρωπαίους στο θέμα του χρέους».
Ξεκαθάρισε ότι για να γίνει αναδιάρθρωση, απαιτούνται δραστικές μεταρρυθμίσεις εκ μέρους της Ελλάδας. Ανέβασε το ποσό περίπου στα 60 δισ. Ευρώ για την κάλυψη των αναγκών της Ελλάδας και είπε ότι αν συνεχιστεί η παρούσα αναταραχή, θα υπάρχουν σοβαρές μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις στο ΑΕΠ της χώρας, για να καλύψει τις χρηματοδοτικές τις ανάγκες.
«Η Ελλάδα έχει πλέον αισθητά μεγαλύτερες χρηματοδοτικές ανάγκες. Η δε αδυναμία της να απορροφήσει πρόσθετο χρέος είναι δεδομένη», είπε.
Οι νέες εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ έγιναν με νέα μέθοδο, που λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι η χώρα δεν έχει καμία πρόσβαση στις αγορές. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το 2020 αντί του 124% το ΑΕΠ το χρέος θα εκτοξευτεί στο 149,9% , ενώ το 2022 θα υποχωρήσει στο 142,2% του ΑΕΠ έναντι στόχου για 110% του ΑΕΠ.
Οι εκτιμήσεις αυτές γίνονται με την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα έχει πρωτογενή πλεονάσματα 1% του ΑΕΠ για φέτος, 2% του ΑΕΠ για το 2016, στο 3% του ΑΕΠ για το 2017, στο 3,5% του ΑΕΠ για το 2018 και όλα τα επόμενα χρόνια. Επίσης, το ονομαστικό ΑΕΠ θα συρρικνωθεί κατά 1,2% φέτος, ενώ από το 2016 θα υπάρχει ανάπτυξη της τάξης του 2,8%, το 2017 κατά 4,4% και το 2018 κατά 4,5%.
Από τη μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα δημιουργείται κενό 13 δισ ευρώ στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα.
Οι αποκλίσεις του προγράμματος προσθέτουν 9 δισ ευρώ στις ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας. Τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις θα είναι της τάξης των 500 εκατ. ευρώ ετησίως, με τα επιπλέον να χρησιμοποιούνται για την αποπληρωμή χρέους.
Καθώς υπάρχουν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ταμείου ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου (κυρίως προς ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και προμηθευτές) μεγαλύτερες από 7 δισ ευρώ, θα απαιτηθεί επιπλέον δανεισμός τουλάχιστον 5 δισ ευρώ για τη σταδιακή τους αποπληρωμή.
Στα 10,7 δισ ευρώ έχει ανέλθει ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός από φορείς του ελληνικού Δημοσίου και αν τα 700 εκατ. ευρώ που χρησιμοποίησε η Ελλάδα για να εξοφλήσει δόση του ΔΝΤ (από τα τραβηχτικά της δικαιώματα που θα πρέπει να επιστραφούν) υπάρχει μία περαιτέρω αύξηση των χρηματοδοτικών αναγκών κατά 6,5 δισ ευρώ, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι τα κεφάλαια που υπήρχαν στο ΤΧΣ θα διατηρηθούν για να χρησιμοποιηθούν σε ενδεχόμενες ανάγκες κεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Βλέποντας σε χρονικό ορίζοντα 7ετίας, θεωρεί ως μεγαλύτερο πρόβλημα που καθιστά το χρέος μη βιώσιμο τη σταδιακή αντικατάσταση του φθηνού δανεισμού από την Ευρωζώνη με τον ακριβό δανεισμό από τις αγορές.
«Δεδομένης της εύθραυστης δυναμικής του χρέους, περαιτέρω παραχωρήσεις είναι απαραίτητες για την ανάκτηση της βιωσιμότητας του χρέους».
Το ΔΝΤ εισηγείται:
- διπλασιασμό της περιόδου χάριτος στα 20 χρόνια (από 10 που είναι τώρα) των δανείων από την Ευρωζώνη
- διπλασιασμό του χρόνου αποπληρωμής των δανείων αυτών στα 40 έτη (από 20 που είναι σήμερα)
- διατήρηση των υφιστάμενων χαμηλών επιτοκίων δανεισμού για τα νέα δάνεια ύψους 51,9 δισ ευρώ που χρειάζεται η Ελλάδα έως το τέλος του 2018.
Επίσης, το ΔΝΤ θεωρεί ότι υπό αυτές τις προϋποθέσεις το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει «μεγάλες πιθανότητες» να είναι βιώσιμο, επειδή στηρίζεται σε ρεαλιστικότερες από ότι προηγουμένως υποθέσεις.
Στο χειρότερο σενάριο του μοντέλου, με τα πρωτογενή πλεονάσματα υποχωρούν στο 2,5% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και με χαμηλότερη ανάπτυξη (στο 1% ετησίως), όχι απλά δεν επαρκεί η χρηματοδότηση της χώρας και τα προβλεπόμενα μέτρα για να διατηρηθεί το χρέος βιώσιμο, αλλά είναι αναγκαίο ένα «σημαντικό “κούρεμα” , με πλήρη διαγραφή των 53,1 δισ ευρώ των διμερή δανείων του πρώτου Μνημονίου ή κάτι αντίστοιχο. Στην περίπτωση το ύψος του χρέους ναι μεν θα μειώνονταν αμέσως, εξ αιτίας της χαμηλής οικονομικής ανάπτυξης και των περιορισμένων πρωτογενών πλεονασμάτων, δεν θα είχε μεγάλες πιθανότητες περαιτέρω μείωσής του.
(ΠΗΓΗ ΚΥΠΕ)
