ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ*
Ήταν 22 Ιουνίου 1986 όταν σε παιχνίδι προημιτελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου που διεξήχθηκε στο Μεξικό μεταξύ Αργεντινής – Αγγλίας «το χέρι του θεού» Ντιέγκο Μαραντόνα έμελλε να δώσει την πρόκριση στην Αργεντινή για την ημιτελική φάση και αργότερα την κατάκτηση του πολυπόθητου τροπαίου. 29 χρόνια μετά και συγκεκριμένα στις 23 Μαρτίου 2015 «το χέρι ενός άλλου θεού», του προέδρου της ΟΕΛΜΕΚ, έμελλε να αλλάξει το ρου της κυπριακής εκπαίδευσης. Το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κλάδου που ο κ. Ταλιαδώροςτόσο πολύ αγαπά ξεχειλίζει από Νέα Ελληνικά, Ιστορία και Αρχαία. Στα δύο πρώτα μαθήματα και κυρίως σ’ αυτό των Νέων Ελληνικών μπορεί κάποιος εύκολα να αντιληφθεί (κάκιστη γραφή και ομιλία από μέρους των μαθητών) γιατί αυξάνονται οι διδακτικές περίοδοι του και αυτό είναι απόλυτα σεβαστό. Αυτό όμως που δεν μπορεί ο υποφαινόμενος να κατανοήσει είναι γιατί η αύξηση στα Αρχαία;Σε όποια σελίδα κι αν κοιτάξει κάποιος μέσα στο νέο ωρολόγιο πρόγραμμα βλέπει Αρχαία Ελληνικά. Αύξηση ωρών στα Αρχαία του Γυμνασίου, αύξηση ωρών στα Αρχαία του Λυκείου, παντού ενίσχυση των Αρχαίων Ελληνικών. Και σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, η συγγραφική ομάδα του νέου ωρολόγιου προγράμματος αναφέρει:
«Η γλωσσική συνείδηση οικοδομεί την πολιτισμική ταυτότητα, και η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών, σε διαρκή αναφορά προς τα Νέα Ελληνικά, ενισχύει τη συνείδηση του ανήκειν. Όλα αυτά κρίνονται απαραίτητα στην εποχή του κοσμοπολιτισμού και της παγκοσμιοποίησης και των κινδύνων υπό τους οποίους τελεί ο κυπριακός ελληνισμός. Λόγω της βαθιάς διαστρωμάτωσης της σύγχρονης Νέας Ελληνικής Γλώσσας, πολλά γλωσσικά φαινόμενα που ανάγονται ευθέως στην αρχαιότητα θα παραμένουν για πάντα ένα μυστήριο για όσους δεν έχουν την ευκαιρία να διδακτούν Αρχαία Ελληνικά και να γνωρίσουν την ιστορική ερμηνεία τους. Μέσα από τις γλωσσικές αναγωγές στις αρχαίες καταβολές αναγνωρίζουμε ως Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες την ιδιοπροσωπία μας. Η παρουσία των Αρχαίων Ελληνικών συνεχίζει και παραμένει σταθερή σε όλα τα ευρωπαϊκά Εκπαιδευτικά Συστήματα, Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Γαλλίας και Αγγλίας, όπου τελευταίως αναβαθμίζεται περισσότερο. Τα Αρχαία Ελληνικά θεωρούνται μάθημα που αναβαθμίζει σημαντικά, τόσο την υποδομή του μαθητή που το επιλέγει, καθώς αυτό αποτελεί γνωστικό αντικείμενο εξαιρετικά απαιτητικό, όσο και του σχολείου. Τα λεγόμενα ουμανιστικά γυμνάσια είναι στην Ευρώπη σχολεία υψηλότερων προδιαγραφών».
Καλλωπισμένες εκφράσεις γεμάτες φρου-φρου και αρώματα για μια νεκρή γλώσσα που θα μπορούσε να διδάσκεται ενισχυμένη μόνο στη Γ’ Λυκείου και συγκεκριμένα μόνο στην κατεύθυνση των κλασσικών σπουδών και μάλιστα ως επιλεγόμενο μάθημα. Αλλά, όπως δεν μπορούν να δεκτούν οι ιθύνοντες τα Αρχαία Ελληνικά να είναι στο τελευταίο σκαλοπάτι της Μέσης Εκπαίδευσης και μάλιστα ως επιλεγόμενο μάθημα, ειδικά για κάποιους μαθητές που θα σπουδάσουν Φιλόλογοι, έτσι κι εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ να σπουδάζει κάποιος Γιατρός ή Βιολόγος ή Βιοχημικός και να έχει τη Βιολογία στη Γ’ Λυκείου κατεύθυνσης Βιοεπιστημών σπουδών ούτε καν υποχρεωτική αλλά επιλεγόμενη. Δηλαδή ο μαθητής αυτός θα παρακολουθείΝεα Ελληνικά, Φυσική, Χημεία ωςυποχρεωτικά εξεταζόμενα μαθήματα για τις Παγκύπριες και για να μην πάρει άλλο δύσκολο μάθημα θα επιλέξει Πληροφορική που νιώθει πιο δυνατός και διότι μπορεί να αντεπεξέλθει καλύτερα απότι στη Βιολογία αφού οι υπολογιστές είναι μέρος της καθημερινότητάς του. Ουσιαστικά κάποιος θα μπορεί να σπουδάσει Βιολόγος χωρίς καν να έχει επιλέξει το μάθημα της Βιολογίας στο σχολείο. Δεν είναι λίγο αντιφατικό αυτό; Το πλέον όμως οξύμωρο σχήμα που δημιουργείται και βγάζει μάτια είναι το γεγονός ότι οι μαθητές που θα επιλέξουν την κατεύθυνση των Βιοεπιστημών στη Β’ και Γ’ Λυκείου είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν στην Α’ Λυκείου τρεις (3) ολόκληρες διδακτικές περιόδους την εβδομάδα Αρχαία Ελληνικά και μόνο μία (1) διδακτική περίοδο Βιολογία. Μήπως θα χρειαστεί να γνωρίζουν τα Αρχαία περισσότερο από τη Βιολογία όταν θα πάνε να σπουδάσουν Ιατρική ή μήπως ένας Γιατρός πρέπει να μάθειτα Αρχαία εκ των προτέρων για να μπορέσει αργότερα στην ορκωμοσία του να πει άπταιστα τον όρκο του Ιπποκράτη στα… Αρχαία; Τελικά κύριοι θα μείνετε κι εσείς στην ιστορία όπως έμεινε και ο μεγάλος Ντιέγκο Μαραντόνα με το απίστευτο αλλά παρόλα αυτά κλεμμένο γκολ που πέτυχε, το λεγόμενο «χέρι του Θεού».
*Βιολόγος
